تحلیلی بر منطق آیات جنگ و صلح در قرآن و تورات

جنگ و صلح یکی از مفاهیم بنیادین در زندگی اجتماعی انسان است که مورد توجه اندیشمندان قرار گرفته است و تعاریف متعددی از آن بیان شده است؛ اما تعریفی که دین از مفهوم جنگ و صلح ارائه می دهد، بسیار باارزش است و می تواند الگویی برای عملکرد پیروان آن دین قرار گیرد. موضوع این مقاله، تحلیلی بر منطق آیات جنگ و صلح در قرآن و تورات است و نویسندگان کوشیده اند این موضوع را با به کار گیری روش نظری و کتابخانه ای بررسی کنند. هدف اصلی این پژوهش، تبیین منطق آیات جنگ و صلح در قرآن و تورات در نظر گرفته شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد تعالیم ده فرمان در تورات اهمیت بنیادین دارد و با آیات قرآن متناظر است؛ برای مثال در فرمان پنجم تاکید شده است: قتل مکن؛ همچنین در آیات قرآن کریم اولویت با جنگ نکردن و برقراری صلح است. با بررسی بیشتر درمی یابیم در بخش های دیگر تورات، منطق جنگ و صلح با آنچه در ده فرمان مشاهده می کنیم، متفاوت است و نشان از فاصله گرفتن آن با منطق قرآن است. درمجموع می توان گفت آیات جنگ در تورات، خشن، مطلق و غیراخلاقی بیان شده است و صلح اغلب بنا بر مصالح قوم یهود لحاظ می شود. در قرآن نیز آیات جنگ بیان شده است که بیشتر به منظور ایجاد آمادگی دفاعی و بیان قدرت بازدارندگی در برابر دشمن مطرح می شود تا دشمن به فکر تهاجم نیفتد و درنهایت اولویت با برقراری صلح است.

کلیدواژه ها:

قرآن ، تورات ، منطق صلح ، منطق جنگ