تاثیر آموزش فرهنگ رانندگی بر پرخاشگری رانندگان خطوط بی آر تی

رفتار راننده در اکثر سوانح و تصادفات در ایران و جهان عامل اصلی بروز حادثه بوده است و ۹۰ تا ۹۵ درصد تصادفات در ایران به نوعی با عامل انسانی و به­ ویژه رفتار راننده مرتبط بوده ­اند. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش فرهنگ ترافیک بر کنترل پرخاشگری رانندگان وسایل نقلیه عمومی درون شهری است. این پژوهش از نوع پژوهش ­های نیمه­ آزمایشی و به ­صورت پیش ­آزمون و پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری، رانندگان حمل و نقل عمومی خطوط بی­ آرتی شهرداری تهران در مسیر ترمینال شرق تا میدان آزادی که دارای حداقل ۲ فقره تخلف حادثه ­ساز تسلیمی در سال ۱۴۰۲ با محدودیت سنی ۳۰ تا ۴۵ سال و تحصیلات بالای دیپلم به ­تعداد ۸۵ نفر بود که از این تعداد،۶۰ نفر به روش نمونه ­گیری هدفمند انتخاب و به­ صورت تصادفی در دو گروه ۱۵­نفره آزمایش و دو گروه ۱۵ نفره گواه تقسیم شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه رفتار رانندگی منچستر(۱۹۹۰) بود. یافته­ ها حاکی از آن است که آموزش فرهنگ رانندگی بر پرخاشگری رانندگان حمل­ و­نقل عمومی خطوط بی ­آرتی شهرداری تهران موثر بوده و باعث کنترل آن شده است. همچنین، بین گروه ­های آزمایش و گواه در شاخص­ های خشم رانندگان، شامل تخلفات عمدی، تخلفات غیر عمدی، لغزش­ ها و اشتباهات تفاوت معناداری وجود داشت. به­ طور کلی، می­ توان از این آموزش به­ شکل اختصاصی برای رانندگان سایر وسایل نقلیه عمومی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، آموزش ، فرهنگ رانندگی ، رانندگان بی آرتی