خوانش ترامتنی مجسمه انباشت اثر کورش گلناری

درک روابط چندسویه ای که در میان آثار هنری شکل می گیرد و امکان فهم چگونگی معناداری و معنادهی اثر تولید شده را فراهم می آورد امری ضروری است. مساله پژوهش حاضر درک چگونگی شکل گیری و معنادهی مجسمه"انباشت" اثر کورش گلناری است. این اثر از چسباندن تعداد زیادی سکه بر روی فلزی که با خط نستعلیق به شکل کلمه "پول" نوشته شده، ساخته شده است. تا کنون این اثر موضوع پژوهشی مستقل نبوده است و ضروری است تا در متن تحولات هنر معاصر مورد تحلیل و ارزیابی قرار گیرد. بدین منظور نظریه ترامتنیت ژرار ژنت که امکان تفسیر آثار هنری در مناسبات بینامتنی را فراهم می کند مورد استفاده قرار گرفته است. هدف اصلی این پژوهش، درک منظومه معنایی ممکن "انباشت" از طریق خوانش بینامتنی است. پرسش اصلی نیز این است که "انباشت" چگونه در ارتباط با سایر آثار هنری دهه های اخیر واجد معنا می شود؟ پژوهش حاضر از نظر هدف توسعه ای، از نظر روش توصیفی-تحلیلی، از نظر جمع آوری داده ها کتابخانه ای و اسنادی و از نظر تجزیه و تحلیل داده ها کیفی است و با تکیه بر رویکرد بینامتنی تحلیل شده است. نتیجه پژوهش نشان می دهد که درک معنادهی این اثر بدون ارجاع بینامتنی به آثاری که در دهه های اخیر تولید شده اند ممکن نخواهد بود. "انباشت" با ایجاد مناسبات بینامتنی با آثار هنری مثل مجسمه "هیچ" پرویز تناولی و "خط پولساز پارسی" اثر محمود بخشی موخر یک منظومه معنایی را تشکیل می دهد. در کنار مواد و مصالح ساخت و کاربست خوشنویسی؛ وجه بینامتنی موجود در این اثر خوداظهاری کالاشدگی هنر است که می توان آن را در متن منطق سرمایهداری پسامدرن بازجست.

کلیدواژه ها:

"بینامتنیت" ، "انباشت" ، "کورش گلناری" ، "ژرار ژنت" ، "کالاشدگی هنر"