جهت گیری مذهبی، سبک های مقابله با استرس مادران و پذیرش کودکان کم توان ذهنی

در پژوهش حاضر رابطه جهت­گیری مذهبی و روش­ های مقابله با استرس مادران با پذیرش کودکان کم­توان ذهنی در مرکز آموزشی کم­توان ذهنی شهید جواد شکفته ناحیه ۵ مشهد مورد­بررسی قرار گرفت. جامعه آماری این پژوهش مادران دانش آموزان کم­توان ذهنی این مرکز، در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بودند. نمونه این پژوهش ۷۲ نفر است که با روش نمونه­ گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهشی در این تحقیق پرسشنامه استاندارد است. برای تحلیل داده­ ها از روش همبستگی پیرسون و روش تحلیل رگرسیون استفاده شده است. نتایج یافته­ ها نشان داد، که ارتباط معنی داری بین جهت­گیری مذهبی و پذیرش والدینی وجود ندارد و از بین سه سبک مقابله ای (مسئله مدار، هیجان مدار، اجتنابی)، تنها سبک مسئله­ مدار ارتباط معنی­ داری با پذیرش والدینی دارد. در تبیین نتایج پژوهش خانواده کودکان کم­توان ذهنی بیشترین سهم را در توان بخشی کودک معلول دارد و چنانچه در جریان مشکلات اقتصادی و ارتباطی به وجود آمده به خاطر وجود کودک معلول، از توانایی­ ها و ظرفیت­ های روانی مطلوب بهره مند نباشد، نمی تواند در روند توان بخشی کودک خود موثر واقع شود. بنابراین والدینی که از نظر حل مسئله تواناتر هستند، پذیرش بهتری را نسبت به کودک معلول خود دارند و باید به این امر مهم در والدین توجه کرد. یکی از مهم­ترین این ظرفیت ها، سبک مقابله­ ای مسئله مدار است که در پذیرش کودکان کم توان موثر است.

کلیدواژه ها:

جهت گیری مذهبی ، سبک مقابله با استرس مسئله مدار ، سبک مقابله با استرس هیجان مدار ، سبک مقابله با استرس اجتنابی ، کودکان کم توان ذهنی