طراحی و اعتباریابی الگوی آموزش مبتنی بر شایستگی امدادگران و نجاتگران هلال احمر شهر تهران

مقدمه و هدف: در پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری اطلاعات جزء پژوهش­های آمیخته (کیفی- کمی) بود. جامعه آماری در بخش کیفی شامل خبرگان دانشگاهی و سازمانی شامل کارشناسان مطلع به امر آموزش و در بخش کمی شامل تمامی امدادگران و نجاتگران هلال احمر شهر تهران  در سال ۲۰۲۰  بودروش شناسی پژوهش: در این حجم نمونه در بخش کیفی با اشباع نظری (۲۰ نفر) و در بخش کمی بر اساس فرمول کوکران ۳۳۵ نفر برآورد شد. برای انتخاب نمونه در بخش کیفی از نمونه گیری هدفمند و در بخش کمی از نمونه گیری تصادفی طبقه­ای استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها، در بخش کیفی، مصاحبه و در بخش کمی، پرسشنامه محقق ساخته بر مبنای مقیاس ۵ گزینه ای بود. روایی پرسشنامه از نظر صوری و محتوایی از طریق ۱۰ نفر از خبرگان شامل: اعضای مصاحبه شونده و خبرگان دانشگاهی، روایی همگرا از طریق محاسبه میانگین واریانس استخراج شده و روایی واگرا از طریق محاسبه جذر AVE به تایید رسید. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه ۸۶/۰ به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون های آلفای کرونباخ، میانگین واریانس استخراج شده (AVE)، ماتریس جذر AVE، کولموگروف اسمیرنف، تحلیل عاملی تاییدی، همبستگی پیرسون و t تک نمونه ای استفاده شد.یافته ­ها: نتایج به دست آمده به شناسایی ۲۵ مولفه و ۸۱ شاخص منجر شد که ۸ بعد اصلی که محیط آموزش (۰.۷۳۵)، یادگیرندگان (۰.۶۲۳)، اجرای برنامه آموزشی (۰.۶۱۵)، نیازسنجی شایستگی (۰.۵۶۳)، طراحی و برنامه ریزی آموزشی (۰.۵۰۴)، تهیه رویکرد انتخاب شایستگی (۰.۴۲۰)، ارزشیابی آموزشی (۰.۳۹۷) و بازنگری و بروزرسانی فرآیند و برنامه آموزشی (۰.۳۴۱) به ترتیب اولویت ابعاد آموزش مبتنی بر شایستگی می باشند.بحث و نتیجه­ گیری: به نظر می­رسد الگوی ارائه شده از درجه تناسب مناسبی برخوردار بود. مزیت به کارگیری شایستگی برای طراحی برنامه آموزشی از یک سو تشخیص دقیق تر نیازهای آموزشی و افزایش کارآیی آموزش ها و از سوی دیگر، کاربردی بودن آموزش ها و پرهیز از انتقال دانش صرف است.

کلیدواژه ها:

شایستگی ، آموزش مبتنی بر شایستگی ، برنامه آموزش ، امدادگران و نجات گران هلال احمر