بررسی خصوصیات بتن آسفالتی بازیافتی حاوی نانوسیلیس و جوان کننده روغن موتور ضایعاتی و روغن خوراکی ضایعاتی

اخیرا، استفاده از آسفالت بازیافتی که در آن از مواد ضایعاتی استفاده می گردد به دلیل سازگاری با محیط زیست و اقتصادی بودن مورد توجه قرار گرفته است. با این حال چالش هایی در ارتباط با عملکرد این نوع مصالح وجود دارد. در این تحقیق، تاثیر استفاده از نانوسیلیس در رفتار آسفالت بازیافتی که فاقد جوان کننده بوده و همچنین با دو نوع روغن ضایعاتی جوانسازی شده بررسی شده است. قیر بکر با ۵% نانوسیلیس اصلاح شده و در آسفالت بازیافتی که حاوی ۶۰% خرده آسفالت ضایعاتی است به کار رفته است. مخلوط حاصل بدون استفاده از جوان کننده و جوانسازی شده با درصد ثابتی از روغن خوراکی و موتور ضایعاتی تحت آزمایش های مقاومت کششی غیر مستقیم در حالت خشک و مرطوب، خزش دینامیکی و خستگی تحت تنش ثابت قرار گرفته اند و عملکرد آنها با یکدیگر و با مخلوط کنترل که در آن از مصالح سنگی و قیر بکر استفاده شده مقایسه شده است. آزمایشات مذکور در دو حالت پیر نشده و بعد از اعمال پیرشدگی بلند مدت انجام گرفته اند تا تاثیر پیرشدگی بر آنها نیز مطالعه گردد. نتایج آزمایش ها بیانگر این است که جایگزینی مصالح سنگی با خرده آسفالت ضایعاتی باعث افزایش مقاومت کششی، مقاومت خزشی، مقاومت به خستگی و افزایش حساسیت رطوبتی می گردد. همچنین، نتایج نشان می دهند که افزودن نانوسیلیس باعث افزایش مقاومت کششی در حالت خشک و مرطوب، مقاومت به آسیب رطوبتی، خزش و خستگی می شود. نانوسیلیس مقاومت به پیرشدگی آسفالت بازیافتی را نیز افزایش می دهد. از دیگر نتایج این مطالعه این است که روغنهای ضایعاتی باعث کاهش حساسیت رطوبتی می گردند و این تاثیر برای روغن خوراکی ضایعاتی بیشتر از روغن موتور ضایعاتی می باشد. همچنین، تاثیر پیرشدگی بر روی خواص مخلوطی که با روغن خوراکی جوانسازی شده است بیشتر از آن برای مخلوطی است که با روغن موتور ضایعاتی جوانسازی شده است.

کلیدواژه ها:

مخلوط آسفالتی ، خرده آسفالت ضایعاتی ، نانوسیلیس ، روغن موتور ضایعاتی ، روغن خوراکی ضایعاتی