ارایه روشی نوین جهت ارزیابی عملکرد ایمنی ترافیک در سطح مناطق شهری (مطالعه موردی: مناطق ۲۲ گانه شهرداری تهران)

ارائه یک دید جامع نسبت به وضعیت ایمنی مناطق تهران، یک گام اولیه اما بسیار مهم برای شناسایی سیاست هایی است که می تواند به تسریع روند پیشرفت در بهبود ایمنی کمک کند. چنین ارزیابی هایی به مسئولان و تصمیم گیران هر منطقه کمک می کند که از نقاط ضعف و قوت عملکرد خود در بهبود ایمنی ترافیک نسبت به سایر مناطق اطلاع یافته و با شناسایی و الگوگیری از موفق ترین مناطق، برنامه های عملیاتی و سیاست های آینده خود را اصلاح نمایند. مهمتر از سطح منطقه، دیدگاه و شناخت نسبی واحدهای ستادی از مناطق است. اگر صرفا بر اساس نوسانات و تعداد تصادفات و یا تعداد تصادفات منجر به فوت در هر منطقه تصمیم گیری شود، به دلیل تاثیر برخی متغیرهای مستقل در ایمنی مناطق مانند تفاوت در جمعیت و مساحت مناطق، تصمیم مورد نظر خالی از اشکال نخواهد بود. از طرفی دیگر با توجه به تفاوت در تجهیزات و امکانات مناطق مانند تجهیزات امدادرسانی، تعداد دوربین ایمنی و میزان بودجه ای که سال قبل داشته اند و مانند این موارد، این تصمیم گیری به دور از عدالت خواهد بود. در این مطالعه هدف اصلی پیدا کردن الگو و روشی جهت مقایسه ایمنی ترافیک مناطق شهری و مقایسه نسبی و منصفانه و با لحاظ کردن جمیع شرایط می باشد. بدین منظور از مناطق ۲۲ گانه شهرداری تهران به عنوان مطالعه موردی استفاده شده است. بدین صورت که در گام اول به شناسایی پارامترهای مورد نیاز جهت ارزیابی عملکرد ایمنی ترافیک در سطح منطقه ای.پرداخته شده است. در گام دوم چهارچوب ریسک، مواجهه، ظرفیت و توانمندی برای ارزیابی عملکرد ایمنی ترافیک مناطق ارائه گردید و در نهایت با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها به ارزیابی ایمنی ترافیک مناطق ۲۲ گانه شهرداری تهران پرداخته شده است. نتایج مطالعه نشان داد که در بین مناطق ۲۲ گانه، منطقه ۲۲ بهترین عملکرد و منطقه ۱۹ بدترین عملکرد در زمینه ایمنی ترافیک را داشته است.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ایمنی منطقه ای ، تحلیل پوششی داده ها ، ظرفیت و توانمندی ، مناطق شهرداری تهران