بررسی الگوی تصادفات در وضعیت مه گرفتگی و عوامل مرتبط با آن در شمال ایران در سال های ۱۳۹۳-۱۳۹۷.

شرایط اقلیمی همواره تاثیر بسیاری بر روی کیفیت رانندگی و بالتبع خسارت، جراحت و مرگ و میر حوادث ترافیکی می­گذارد، در این بین شرایط، مه گرفتگی به علت وقوع ناگهانی و کاهش دید رانندگان به عنوان شرایط جوی مخاطره­آمیز نیاز به بررسی و مطالعه بیشتر دارد. هدف تعیین الگوی تصادفات در وضعیت مه گرفتگی و تعیین ارتباط عوامل مربوط به راننده، جاده و تصادف با آسیب در استان گیلان در سال­های ۱۳۹۳-۱۳۹۷ بود. در این مطالعه توصیفی- تحلیلی گذشته­نگر، تمام حوادث ترافیکی بوقوع پیوسته در سال­های ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۷ در استان گیلان در وضعیت مه تحت بررسی قرار گرفته و کلیه داده­ها وارد نرم­افزار STATA شدند و تخمین زننده سری زمانی به­صورت مدل رگرسیونی چند متغیره برای وجود و یا عدم وجود رابطه بین متغیرهای مطالعه مورد استفاده قرار گرفت. در هوای مه آلود میزان مرگ و میر حوادث ترافیکی به طور معنی­داری بیشتر از سایر وضعیت­های آب و هوایی بود( ۴۷۱/۱ = IRR). با افزایش سن احتمال مرگ و میر در مه کاهش و در رانندگان زن احتمال مرگ به طور چشمگیری افزایش یافته بود(۰۰۱/۰=p). بیشترین تصادفات در هوای مه آلود به ترتیب در ماه­های دی ۰.۰۰۰p =، بهمن ۰۰۱/۰p = و آبان ۰۱۲/۰p = بود ولی در ماه­های خرداد، تیر، مرداد و شهریور تصادف در هوای مه آلود به طور معنی­داری کمتر بود. با توجه به این امر که در وضعیت مه میزان مرگ و میر به طور معنی­داری بیشتر از سایر وضعیت­های آب و هوایی بود، هشدار و اطلاع رسانی به عموم مردم ضروری است. ضمنا در برنامه­های آموزشی ترافیکی، رانندگان زن و رانندگان کم سن، باید به عنوان گروه هدف برنامه­ها قرار گیرند. به علاوه، مداخلات پیشگیرانه باید بیشتر در ماه­های آبان، دی و بهمن و درشهرستان­های انزلی و رشت انجام شود.

کلیدواژه ها:

تروما ، حوادث ترافیکی ، مه ، آسیب