رویکردی اجتماعی- نشانه شناختی به پدیده جهان کوچک در چشم اندازهای زبانی شهری؛ مطالعه موردی تهران
محل انتشار: مجله پژوهش های زبانی، دوره: 15، شماره: 1
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 59
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOLR-15-1_006
تاریخ نمایه سازی: 21 شهریور 1403
چکیده مقاله:
در دهه ۱۹۶۰ استنلی میلگرام آزمایشی را انجام داد که بعدها با عنوان نظریه یا پدیده جهان کوچک مطرح و تثبیت شد. بر اساس این نظریه بین هر دو فرد در هر نقطه از جهان به طور متوسط حداکثر شش رابط یا حلقه وجود دارد. تاکنون از این نظریه برای توصیف و تحلیل شبکه های مختلف بهره برده اند و حتی عده ای پیدایش و گسترش شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک را نتیجه بسط و پیاده سازی این نظریه می دانند. پژوهش حاضر بر این فرض اولیه استوار است که در زبان نیز که نظام یا شبکه ای از دال ها و مدلول هاست احتمالا بتوان جلوه هایی از پدیده جهان کوچک را ردیابی کرد. برای ارزیابی این فرضیه، قالبی از زبان طبیعی انتخاب شد که در زبان شناسی اجتماعی با عنوان چشم انداز زبانی شناخته می شود. چشم انداز زبانی برشی از فضای عمومی است که در آن می توان عناصر زبانی را بر روی بیلبوردها، تابلوها با کارکردهای مختلف تبلیغاتی و هدایت شهری، اطلاعیه های کوچک و بزرگ و نظایر آن مشاهده کرد. در این پژوهش تمام نشانه های زبانی میدان ونک تهران و یکصدمتر از خیابان های متصل به میدان به عنوان داده تحقیق عکس برداری و گردآوری شد. با بررسی نشانه ها مشخص شد که دو عامل چندزبانگی و شبکه سازی باعث القاء و تقویت پدیده جهان کوچک در چشم انداز زبانی می شوند. مطابق با یافته ها، در ۳۹ درصد از نشانه ها واژه یا عبارتی غیرفارسی-به ویژه از زبان انگلیسی- وجود دارد. این حجم از عناصر انگلیسی در فضای عمومی میدان ونک دلایل و پیامدهای گوناگونی دارد، اما بی تردید یکی از پیامدهای آن، تقویت احساس جهانی بودن و به تعبیری القاء پدیده جهان کوچک به شهروندان و گردشگران است. یکی از کلیدواژه های نظریه جهان کوچک، شبکه سازی است. محقق با مرور داده ها دریافت که نشانه های زبانی میدان ونک به واسطه دو نوع ارجاع با پدیده های عینی یا انتزاعی دور و نزدیک پیوند برقرار می کنند. در ارجاع مکانی، یک نشانه زبانی (مانند تابلوی «کردستان») در لایه اول بیننده را به سمت یک بزرگراه ارجاع می دهد و در لایه ای درونی تر، استان «کردستان» را به او یادآوری می کند. در ارجاع نهادی نیز، میان یک فرد یا موسسه ای کوچک با یک نهاد فرادستی پیوند برقرار می شود. درج عبارت آموزش و پرورش منطقه ۳ تهران در بالای نام یک مدرسه، نمونه ای آشنا از ارجاع نهادی به شمار می آید. ارزیابی داده ها به تفکیک رده های شغلی و صنفی نشان داد که در برخی مشاغل استفاده از نشانه های زبانی غیرفارسی و نیز ارجاع مکانی و نهادی رایج تر است
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی رضا قلی فامیان
دانشیار دانشگاه پیام نور، تهران ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :