جایگاه انصار در حوادث سیاسی و دینی دوران پیامبر اسلام

در روزگار پیامبر(ص) و پس از آن، هر یک از دو گروه انصار و مهاجر به رغم برادری و برابری، تمایزات قبیله ای خود را حفظ کرده، گاه به تفاخر می پرداختند. آنها به ویژه پس از پیامبر(ص) به صورت دو جریان تاریخی و سیاسی درآمدند و به رقابت پرداختند. در دوران خلافت علی(ع) انصار از حامیان جدی و پرشور آن حضرت بودند و در بیشتر حوادث سیاسی و نظامی این عصر نقش داشتند؛ چنان چه امام علی(ع) در نامه ای به معاویه نوشت که مهاجران و انصار در بیعت با او یک دل بوده اند و اتفاق نظر داشته اند. در پیکار صفین نیز چهره های برجسته انصار همچون براء بن عازب، عبدالرحمن بن ابی لیلی، حزیمه بن ثابت و زید بن ارغم شرکت داشتند و معاویه چنان خشمناک شد که به ملامت انصار پرداخت علی(ع) به پیروی از پیامبر(ص) همواره از انصار پشتیبانی می کرد گروهی از آنان نیز به صحت حدیث ولایت و واقعه غدیر شهادت دادند. در روزگار معاویه، انصار بیشتر مورد سرزنش قرار گرفتند. زمانی که بصربن ابی ارطاه عامری فرمانده لشکر معاویه به حجاز حمله کرد و وارد مدینه شد، انصار را با تعابیری چون ابناء بن العبید (فرزندان بردگان) و معشرالیهود (گروه یهود) خطاب کرد و آنان را تحقیر نمود. دشمنی معاویه با انصار تا حدی بود که همواره با عمرو بن عاص تلاش می کرد تا عنوان انصار را رسما براندازند، اما کاری از پیش نبردند. در روزگار پیامبر(ص) و پس از آن، هر یک از دو گروه انصار و مهاجر به رغم برادری و برابری، تمایزات قبیله ای خود را حفظ کرده، گاه به تفاخر می پرداختند. آنها به ویژه پس از پیامبر(ص) به صورت دو جریان تاریخی و سیاسی درآمدند و به رقابت پرداختند. در دوران خلافت علی(ع) انصار از حامیان جدی و پرشور آن حضرت بودند و در بیشتر حوادث سیاسی و نظامی این عصر نقش داشتند؛ چنان چه امام علی(ع) در نامه ای به معاویه نوشت که مهاجران و انصار در بیعت با او یک دل بوده اند و اتفاق نظر داشته اند. در پیکار صفین نیز چهره های برجسته انصار همچون براء بن عازب، عبدالرحمن بن ابی لیلی، حزیمه بن ثابت و زید بن ارغم شرکت داشتند و معاویه چنان خشمناک شد که به ملامت انصار پرداخت علی(ع) به پیروی از پیامبر(ص) همواره از انصار پشتیبانی می کرد گروهی از آنان نیز به صحت حدیث ولایت و واقعه غدیر شهادت دادند. در روزگار معاویه، انصار بیشتر مورد سرزنش قرار گرفتند. زمانی که بصربن ابی ارطاه عامری فرمانده لشکر معاویه به حجاز حمله کرد و وارد مدینه شد، انصار را با تعابیری چون ابناء بن العبید (فرزندان بردگان) و معشرالیهود (گروه یهود) خطاب کرد و آنان را تحقیر نمود. دشمنی معاویه با انصار تا حدی بود که همواره با عمرو بن عاص تلاش می کرد تا عنوان انصار را رسما براندازند، اما کاری از پیش نبردند.

کلیدواژه ها:

Muawiyah ، Ansar ، Imam Ali (a.s.) ، Enmity ، معاویه ، انصار ، امام علی(ع) ، دشمنی