تاثیر تمرینات تناوبی با شدت بالا و تداومی با شدت متوسط بر مقادیر پروتئینی CTRP-۳ چربی احشایی در رت های تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب

زمینه و هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرینات تناوبی با شدت بالا و تداومی با شدت متوسط بر مقادیر پروتئینی CTRP-۳ چربی احشایی در رت های تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب می باشد. روش پژوهش: ۲۴ سر رت نر، نژاد ویستار، به طور تصادفی به چهار گروه رژیم غذایی استاندارد (ND) (۶ سر)، رژیم غذایی پرچرب (HFD) (۶ سر)، رژیم غذایی پرچرب با تمرین تناوبی با شدت بالا (HFD+HIIT) (۶ سر)، رژیم غذایی پرچرب با تمرین تداومی با شدت متوسط (HFD+MICT) (۶ سر)، تقسیم شدند. گروه های HIIT و MICT به مدت ۸ هفته، ۵ جلسه در هفته، به فعالیت ورزشی مختص گروه خود پرداختند . مقادیر پروتئینی CTRP-۳ با استفاده از روش وسترن بلات اندازه گیری شدند. داده ها با استفاده از ازمون های ANOVA و توکی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان دادند که رژیم غذایی پرچرب منجر به کاهش معنادار CTRP-۳ چربی احشایی نسبت به گروه رژیم غذایی استاندارد شد (۰۰۲/۰=P). در مقابل هردو HIIT و MICT منجر به افزایش معنادار CTRP-۳ چربی احشایی نسبت به گروه رژیم غذایی پرچرب شد (۰۲۹/۰=P، ۰۰۴/۰=P). با این وجود، تفاوت معنی داری بین گروه های تمرینی وجود نداشت (۰۵/۰

کلیدواژه ها:

تمرین ورزشی ، چربی احشایی ، رژیم غذایی پرچرب ، CTRP-۳