تاثیر تمرین مقاومتی بر بیان ژن های PGC۱α و SIRT۱ و SREBP۱ بافت کبدی رت های نرویستار چاق

زمینه و B Mitra ۱۱ Bold هدف: یکی از عوارض ناشی از چاقی، اختلالات کبدی می باشد که به دلیل انباشت توده چربی است. هدف از پژوهش حاضر، تاثیرتمرین مقاومتی بر بیان ژن های SIRT۱ و PGC-۱α و SREBP۱ کبدی رت های نرویستارچاق بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر، ۱۶ موش صحرایی نژاد ویستارنر چاق با سن هشت هفته و وزن ۴۴/۱۷±۲۰/۳۲۷ گرم، به صورت تصادفی به دو گروه؛ مقاومتی (۸سر) و کنترل (۸سر) تقسیم شدند. موش های گروه تجربی به مدت هشت هفته، هفته ای پنج جلسه تمرینات مقاومتی با شدت ۵۰ تا ۱۲۰ درصدوزن بدن را انجام دادند و برای اندازه گیری بیان ژن SIRT۱ و PGC-۱α و SREBP۱ کبدی ازروش Real Time-PCR استفاده شد. از روش آماری تی مستقل و تی وابسته جهت تعیین اختلاف بین گروهی و درون گروهی در سطح معنی داری۰۵/۰>P استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش حاضرنشان داد تمرینات مقاومتی سبب افزایش معنادار بیان ژن SIRT۱ (۰۰۱/=P) ، PGC-۱α (۰۰۱/=P) و کاهش معنادار SREBP۱ (۰۰۱/۰=P) نسبت به گروه کنترل شد.نتیجه گیری: بنابرنتایج این پژوهش، تمرینات مقاومتی با ایجاد تغییرات تاثیرگذار بر بافت کبدی، موجب کاهش عوارض ناشی از چاقی می شود.

کلیدواژه ها:

تمرین مقاومتی ، کبد ، چاقی