واکاوی ابعاد و مولفه های انطباقپذیری قانون کار ایران با مشاغل نوظهور

پژوهش حا ضر به برر سی انطباق قانون کار ایران با م شاغل نوظهور، با تاکید بر جنبه های روابط کار عادلانه پرداخته است . این تحقیق به بررسی اجزاء قانونی مربوط به مشاغل نوظهور پرداخته و نقاط قوت و ضعف آنها در ارتباط با اصول عدالت در روابط کار مورد ارزیابی قرار می دهد. همچنین ، تاثیر این انطباق بر مظاهر مختلف اشتغال ، از جمله حقوق و مزایا، ایمنی و بهداشت کاری و حقوق کارگران ، مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. یکی از جنبه های کلیدی انطباق پذیری، به رسمیت شناختن و حمایت از حقوق کارگران در مشاغل نوظهور است . از آنجایی که این شرکت ها اغلب با ساختارهای غیرسنتی و ترتیبات استخدامی کار می کنند، قوانین کار باید برای تضمین برخورداری کارکنان از حقوق اساسی مانند قرارداد جمعی ، حفاظت از اخراج ناعادلانه و دسترسی به مزایای اجتماعی قابل انطباق باشد. انطباق پذیری همچنین به تنظیم کار از راه دور گ سترش می یابد، روندی که با پی شرفت های تکنولوژیکی و جهانی شدن عملیات تجاری شتاب گرفته است . چارچوب های قانونی باید با چالش های ناشی از ترتیبات کار مجازی تطبیق داده شود و اطمینان حاصل کند که کارگران از راه دور از رفتار منصفانه برخوردار می شوند، از نظارت بیش از حد محافظت می شوند و حق قطع ارتباط پس از ساعات کاری را دارند. در تعقیب روابط کار منصفانه ، انطباق پذیری هنگام پرداختن به ماهیت پویای نقش های شغلی در م شاغل نوظهور ب سیار مهم می شود. چارچوب قانونی باید از تو سعه مداوم مهارت ها و فر صت های آموز شی حمایت کند تا اطمینان حا صل شود که نیروی کار برای نیازهای در حال تحول بازار کار مجهز باقی می ماند.

کلیدواژه ها:

انطباق پذیری ، قانون کار ، مشاغل نوظهور ، روابط بازار کار عادلانه