واکاوی حقوق داخلی ایران در خصوص حمایت از حقوق کودکان کار

کار کودکان از موضوعات بحرانی جهان امروز است با توجه به مسائل و مشکلات موجود برای کودکان کار ضرورت حمایت از این گروه از اقشار جامعه بسیار مهم و حیاتی است . در این میان دولت ها در قبال کودکان کار مسئولیت ویژه ای دارند. یکی از بهترین و موثرترین شیوه ها برای مبارزه با معضل کودکان کار، اقدامات حقوقی و حمایت های قانونی است که در این جهت تا به امروز تلاشهای فراوانی صورت گرفته است . روش این تحقیق توصیفی و تحلیلی است . و هدف آن واکاوی حقوق داخلی ایران در خصوص حمایت از حقوق کودکان کار می باشد.یافته ها نشان می دهد که در حقوق ایران و قوانین آن ممنوعیت کار کودکان زیر ۱۵ سال حداقل سن شروع به کار در کارهای عادی ، ۱۵ سال( ماده ۷۹ قانون کار) و برای کارهایی که ماهیت آنها برای سلامتی و اخلاق نوجوانان زیان آور است ، ۱۸ سال ( ماده ۸۴ قانون کار) تعیین شده است . با این حال نقش دولت با اجرای سیاست گذاری اجتماعی ،اقتصادی و فرهنگی توسط نهادها و سازمان دولتی و شبه دولتی از یک طرف و والدین و خانواده با نقش مسئولیتی خود در تربیت و نگهداری مناسب فرزندان از طرف دیگر کمک بسزایی به حقوق کودکان خواهند کرد. بنابراین طبق نتایج تحقیق می توان گفت در نظام حقوقی ایران موارد حمایتی متعددی بعمل آمده است لیکن این مقررات حمایتی در کارگاه های خانوادگی و کارگاه هایی که کمتر از ۱۰ نفر در آن مشغول به فعالیت هستند به موجب مقررات دیگری در همان قانون تخصیص خورده و بر اساس ماده۱۹۱ و ۱۸۸ قانون کار کارگاه های خانوادگی که انجام کار آنها منحصرا توسط صاحب کار و همسر و خویشاوندان نسبی درجه یک از طبقه اول وی انجام میشود.حمایت از تحصیل کودکان هم در نظام حقوقی ایران و هم در کنوانسیون حقوق کودکان صورت میگیرد.قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز در اصل ۳۰ مقرر نموده است . دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد.

کلیدواژه ها:

حقوق ایران ، کودکان کار ، تکالیف دولت ، قانون کار.