بررسی رژیم های چند جانبه کنترل صادرات و امنیت ملی

امنیت مقوله ای است که هر یک از واحدهای تشکیل دهنده نظام بین الملل به نحوی سعی در تامین آن دارند و هیچ گونه انعطافی در برابر عناصر نا مطلوب سیستم امنیتی از خود بروز نمی دهند. جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشوری ایدئولوژیک با قرار گیری در جغرافیای حساس خاورمیانه همواره هزینه های سنگینی را جهت تامین امنیت خود متحمل شده است. از جمله این هزینه ها هزینه های ناشی از فعالیت رژیم های چند جانبه کنترل صادرات میباشند که با سازوکار نسبتا پیچیده و با ماهیتی سایبرنتیکی به صورت شبکه ای مدیریتی که در واقع ادامه نهادگرایی تولیبرال می باشند در خدمت قدرتهای برتر نظام بین الملل قرار گرفته و هزینه های سنگینی بر کشورها علی الخصوص کشورهای در حال توسعه تحمیل می کنند. جمهوری اسلامی ایران یکی از مهم ترین کشورهایی است که موضوع این رژیم ها واقع شده است. مساله حائز اهمیت در این تحقیق این است که رژیم های چند جانبه کنترل صادرات تا چه حد توانسته اند امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران را تحت الشعاع فعالیت های خود قرار دهند؟ فرضیه مطرح شده در برابر این سوال این است که هر چند جمهوری اسلامی موضوع رژیم های کنترل صادرات واقع شده است اما این رژیم ها تاکنون نتوانسته اند رفتار سیاست خارجی این کشور را تغییر داده و امنیت این کشور را با چالش جدی مواجه سازند و صرفا هزینه های اقتصادی سنگینی را بر این کشور تحمیل کرده اند که باعث کند شدن روند توسعه یافتگی در این کشور شده است.