بررسی تطبیقی جایگاه حقوقی اسیر جنگی از منظر فقه امامیه و حقوق بین الملل

جنگها چه حق و چه باطل و چه در گذشته و چه در حال ضایعاتی دارد که از جمله اسارت گروهی از انسانها است که معمولا به آنان اسیران جنگی گفته می شود. روش تحقیق حاضر روش استدلالی و تحلیل منطقی و عقلانی که از ویژگی تحقیقات نظری می باشد که در این تحقیق با استفاده از منابع و مطالعات کتابخانه ای به مطالب جمع آوری پرداخته شد. نتایج نشان داد اسیران جنگی چنانچه مسلمان باشند بدون قید و شرط آزاد می شوند. در جنگ بین مسلمین مسلما کشتن اسراجایز نیست . نکته دیگر این که اسیران جنگی جزء غنایم جنگی محسوب می شوند، یعنی اختیار غنایم جنگی و از جمله اسرای جنگی در دست حکومت و دولت اسلامی می باشد و تنها برداشتن اشیاء مختصری از بین اموال دشمن از سوی رزمندگان اسلام اشکالی ندارد. اسیران جنگی چنانچه امان طلبند از اسارت و بندگی رهایی می یابند. زنان و کودکان و افراد غیر رشید که اسیر می شوند نباید به قتل برسند. همسر و فرزندان اسیران جنگی را نباید از یکدیگر جدا کرد. در حقوق بین الملل حقوق حاکم بر رفتار با اسیران جنگی تا قبل از اعلامیه ۱۸۷۴ بروکسل و عهدنامه های ۱۸۹۹و۱۹۰۷لاهه عمدتا مبتنی بر عرف بود؛ اما امروزه عهدنامه های بین المللی در این مورد نقشی اساسی دارند که مهمترین آنها را می -تواند عهدنامه سوم ژنو مورخ ۱۲ اوت ۱۹۴۹ دانست .

کلیدواژه ها:

جایگاه حقوقی ، اسیر جنگی ، برخورد انسانی ، حقوق بین الملل ، فقه امامیه