توسعه و کاوش در فضا نشانه تحول توسعه بشر در عرصه تکنولوژی هست ، اما این توسعه بلا شک منجر به تصادفات و خسارات جانی و مالی برای کشور های جهان است از این رو نیاز به قوانین مدون بین المللی نیاز هست تا کشورها را موظف به جبران خسارات وارده نماید بنابراین هدف از تحقیق بررسی
مسئولیت دولت ها در ارتباط با
سوانح فضایی می باشد . این تحقیق از نوع توصیفی -تحلیلی می باشد ، جامعه اماری کلیه مقاله ها و اسناد مرتبط با
حقوق فضا می باشد ، بیست نمونه نتایج به عنوان نمونه آماری انتخاب و مورد بررسی قرار گر فته اند . مهمترین نتایج حاصل از بررسی عبارتند از حقوق
مسئولیت بین المللی دولت ها در یک جنبه حمایت از قواعد اولیه نظام
حقوق بین الملل می باشد و قواعد
مسئولیت بین المللی کشورها در مقابل اعمال نقض کننده بین المللی ،در گروه قواعد ثانویه قرار می دهد در این قوانین گاهی کشور ها مانع قانونی برای اسیب های که با فعالیت هایشان می زنند مانعی نمی بینند. در ارتباط با فعالیت کشورها در کاوش ماه و دیگر کرات آسمانی معاهده ۱۹۶۷ در دو ماده قید شد ، اما این دو ماده کافی نبوده اند، و تمامی
مسئولیت های کشورها را در بر نمی گرفت بنابراین کمیته فرعی حقوقی به این امر که سرعت بیشتری بخشید. در کنوانسیون
مسئولیت ، خسارت در مفهوم صدمه به زندگی ،خسارات شخصی یا دیگر آسیب ها در ارتباط با ضرر مالی ، سلامتی ، خسارت غیرمستقیم ، روحی ، هست های ،خسارت به منافع مشترک و خسارت تنبیهی پیش می آید شاتل های هوایی به عنوان هواپیما طبقه بندی می شوند زیرا از یک بعد به سود کشور پرتاب کننده است که چنین وسایلی را به عنوان هواپیما در نظر بگیرند و از سوی دیگر، این به نفع کشور مدعی است که آنها را در مقوله اجسام فضایی قرار دهد.