ماده ۱۸ معاهده وین ۱۹۶۹ در مورد حقوق معاهدات :یک تعهد مبهم و بی اثر یا وسیله ای سودمند برای تقویت همکاری های قانونی

طبق ماده ۱۸ معاهده وین ۱۹۶۹ در مورد حقوق معاهدات, یک کشور میبایست ازاقداماتی که به هدف و منظور یک معاهده لطمه وارد میکند قبل از لازم الاجرا شدن آن معاهده خودداری ورزد. در تفسیر ماده ۱۵ پیش نویس مواد حقوق معاهدات که نهایتا به ماده ۱۸ کنوانسیون ۱۹۶۹ تبدیل شد, به نظر می رسد که کمیسیون حقوق بین الملل به مفاد این ماده به عنوان یک قاعده کلی حقوق بین الملل مینگرد. شیوه ما در تالیف و گردآوری این پژوهش مطالعه تحلیلی توصیفی است و با استفاده از کتب ، اسناد، مقالات و اسناد حقوق مربوط به ارزیابی تحریم های یکجانبه از منظر حقوق بین الملل که در استفاده از منابع ابتدا مطالب مربوطه به دقت مورد بررسی و مطالعه واقع و آن چه قابل استفاده و انعکاس در این زمینه بوده فیش برداری و سپس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و در نهایت ارائه می شود. این طور گفته شده است که ماده ۱۸ بیشتر ترغیبی است تا اینکه قانونی باشد . چنین نگاهی به نظر میرسد که جنبه مهم ماده ۱۸ را مد نظر قرار داده است . این به این مفهوم نیست که همانطور که گزارشگر مخصوص در مورد حقوق معاهدات, جیمز بریرلی , پیشنهاد میدهد, تعهد به لطمه نزدن به موضوع و هدف معاهده باید بیشتر به عنوان یک تعهد اخلاقی نگریسته شود تا یک تعهد قانونی شکی وجود ندارد که تعهد ناشی از ماده ۱۸ یک وظیفه قانونی و قابل اجرا ایجاد میکند.

کلیدواژه ها:

حقوق معاهدات ، معاهده وین ، تعهد ، سودمند ، همکاری قانونی