گونه شناسی ، بررسی و نقد روایات تفسیری وارده از امام صادق در ذیل آیات جزء ۲۷ قرآن کریم

قدیمی ترین روش تفسیر آیات قرآن، روش تفسیر روایی است و روایات امام صادق(علیه السلام) بخش عظیمی از تفسیر روایی شیعه را به خود اختصاص داده است . مجموع روایات تفسیری آن حضرت ذیل آیات جزء بیست و هفتم بر اساس شمارش از کتاب های تفسیر نور الثقلین ، البرهان فی تفسیر القرآن، الصافی و تفسیر قمی عبارت است از ۲۹۳ حدیث ذیل ۱۲۵آیه . در این پژوهش محتوای روایات تفسیری امام صادق(علیه السلام) ذیل آیات جزء بیست و هفتم قرآن کریم در قالب پنج دسته تفکیک شده و با ارائه لیستی جزئی تر از مضمون و محتوای این پنج دسته ، با تامل در آنها و تطبیق مضمون آنها با مفاهیم قرآن، روایات صحیح و متواتر، عقل ، تاریخ ، و علم قطعی روایات جعلی شناسایی شده و به تحلیل سندی و دلالی آنها پرداخته شده است . قابل توجه است اگر چه بیشتر روایات تفسیری امام صادق (علیه السلام) ذیل جزء بیست و هفتم به لت ع ضعف راویان و انقطاع در سند از قبیل : مرفوع بودن، مرسل بودن، منقطع بودن و معضل بودن ضعیف اند ولی غالب آن ها به لحاظ اعتبار محتوا و دلالت شان بر مضمون آیات معتبر هستند.

کلیدواژه ها:

روایات تفسیری امام صادق (علیه السلام) ، گونه شناسی روایات ، تفسیر ماثور ، روایات جعلی