مبانی مشروعیت قانون اساسی نانوشته

اگرچه ایده­ قانون اساسی نانوشته و شناسایی این مفهوم در جوامع با سند نوشته می ­تواند بسیار چالش­زا باشد و حتی به­ عنوان ابزاری برای دور زدن متن قانون اساسی و یا قالبی برای تبیین ماهیت ترجیحات سیاسی و مشروع ­انگاری و موجه­ سازی اعمالی قرار گیرد که در عرصه­ حقوق اساسی، محل مشخصی برای توضیح ندارند؛ اما پرداختن به این مفهوم و روشنگری در این عرصه نمی­ تواند از نادیده گرفتن آن مخاطره ­آمیزتر باشد. با بررسی منشا الزام ­آوری و مبانی مشروعیت قانون اساسی نانوشته در خاستگاه اصلی خود است که مرزهای این مفهوم مشخص و راه هرگونه استفاد ترجیحی از این مفهوم گرفته می­ شود. اگر قانون اساسی نانوشته را مجموعه ­ای از قواعد حقوقی در قد و قامت قانون اساسی معرفی کنیم که در متن نوشته قانون اساسی درج نشده ­اند و نه تنها مشروعیت خود را از متن ­نمی­ گیرند بلکه به اصول مندرج در متن نیز اعتبار بخشیده ­اند؛ این پرسش مطرح می شود که چنین قواعدی مشروعیت خود را از کجا کسب می­ کنند؟ و منشا الزام این قواعد چیست؟ در این تحقیق با روش توصیفی- تحلیلی و گردآوری مطالب به صورت کتابخانه ­ای، تلاش شده است با بررسی مفهوم قانون اساسی نانوشته و واکاوی مبانی آن در آبشخور خود، پاسخ مناسبی به پرسش مطروحه داده شود.

کلیدواژه ها:

قانون اساسی نانوشته ، حاکمیت قانون ، حاکمیت مردم ، حقوق بشر ، حقوق طبیعی