مقایسه سرزندگی تحصیلی، خودناتوان سازی تحصیلی و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی در آموزش مجازی و حضوری

هدف: پژوهش حاضر باهدف مقایسه سرزندگی تحصیلی، خودناتوان سازی تحصیلی و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی در آموزش مجازی و حضوری انجام شد.روش: پژوهش حاضر از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه ی موردنظر پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان پایه ششم شهرستان بیرجند در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ تشکیل داد. از این میان تعداد ۱۵۰ نفر، برای هر متغیر ۷۵ نفر از دانش آموزانی که آموزش حضوری را دریافت می کردند و ۷۵ نفر از دانش آموزانی که در شبکه آموزشی شاد فعالیت های آموزشی را دنبال کردند به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه های سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (۱۳۹۱)، خودناتوان سازی تحصیلی میگلی (۲۰۰۰) و فرسودگی تحصیلی رستمی و همکاران (۱۳۹۰) بودند. از آزمون تی مستقل جهت تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS-۲۶ استفاده شد.یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از آن بود که سرزندگی تحصیلی در دانش آموزان با آموزش حضوری بیشتر بود؛ همچنین میانگین ها نشان داد خود ناتوان سازی تحصیلی در دانش آموزان با آموزش مجازی بیشتر بود و در تمامی مولفه های فرسودگی تحصیلی (خستگی عاطفی، شک و بدبینی و ناکارآمدی) نیز، میزان آن در دانش آموزان با دریافت آموزش مجازی نسبت به آموزش حضوری بیشتر بود (۰۰۱/۰>p).نتیجه گیری: طبق یافته های پژوهش علی رغم مزایای روانی غیرقابل اجتناب آموزش مجازی، انجام پژوهش های گسترده و عمیق تر در حوزه مقایسه آموزش مجازی و حضوری ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

سرزندگی تحصیلی ، خودناتوان سازی تحصیلی ، فرسودگی تحصیلی ، آموزش مجازی ، آموزش حضوری ، ابتدایی