اثرات جایگزینی سین بیوتیک و ماکروجلبک سارگاسوم با اکسی تتراسایکلین بر عملکرد، ویژگی های لاشه، ریخت شناسی روده و فراسنجه های لیپیدی سرم خون جوجه های گوشتی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 141
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JASR-16-2_005
تاریخ نمایه سازی: 17 شهریور 1403
چکیده مقاله:
این پژوهش با هدف بررسی مقایسه ای اثرات سین بیوتیکی لیماکس و ماکروجلبک قهوه ای سارگاسوم به منظور جایگزینی با آنتی بیوتیک اکسی تتراسایکلین در جیره، بر عملکرد تولیدی، ریخت شناسی بافت روده، ویژگی های لاشه و فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی سویه راس ۳۰۸ در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، چهار تکرار و ۱۲ پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارها شامل: شاهد، اکسی تتراسایکلین ۰۵/۰ درصد، جلبک سارگاسوم ۲/۰ درصد، سین بیوتیک لیماکس با دو سطح ۱ و ۵/۱ درصد بودند. نتایج نشان داد که تیمارهای آزمایشی تاثیری بر میانگین ضریب تبدیل غذایی نداشتند. در دوره پایانی و کل دوره پرورش، به ترتیب تیمارهای اکسی تتراسایکلین و لیماکس یک درصد بیشترین (۵۲/۶۵ و ۰۲/۴۹ گرم/ پرنده/ روز) و کمترین (۵۰/۵۴ و ۰۷/۴۳ گرم/پرنده/ روز) میانگین افزایش وزن زنده را داشتند (۰۵/۰>P)، تفاوت میانگین افزایش وزن روزانه سایر تیمارهای آزمایشی با تیمار اکسی تتراسایکلین معنی دار نبود. با تفکیک لاشه، کمترین میزان چربی حفره شکمی در تیمار لیماکس ۵/۱ درصد (۸۸/۰ درصد) و بیشترین آن در تیمار اکسی تتراسایکلین (۷۱/۱ درصد) مشاهده شد. با بررسی بافت شناسی روده، بیشترین عرض پرز ژژنوم در دو سطح سین بیوتیک لیماکس ۱ و ۵/۱ درصد و کمترین آن در شاهد، اکسی تتراسایکلین و سارگاسوم مشاهده شد. میانگین افزایش وزن روزانه و شاخص تولید دو تیمار اکسی تتراسایکلین و لیماکس ۵/۱ درصد، بیشترین مقدار را در بین تیمارهای آزمایشی داشتند. همچنین، بیشترین عرض پرزها و در نتیجه، سطح جذبی آن مربوط به تیمار لیماکس ۵/۱ درصد بود. بنابراین، با وجود مشکلات استفاده از آنتی بیوتیک ها در جیره پرندگان، مکمل سین بیوتیکی لیماکس می تواند جایگزین مناسبی برای آنتی بیوتیک اکسی تتراسایکلین باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد رضا رضوانی
گروه علوم دامی ، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
محمد جواد آگاه
بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شیراز، ایران.
زهره گازر حبیب آبادی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
علی داد بوستانی
بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شیراز، ایران.
هوشنگ لطف اللهیان
موسسه تحقیقات علوم دامی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.
احمدعلی ثابتان شیرازی
دانشگاه آزاد اسلامی واحد فسا، فسا، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :