نقش موسیقی های درونی و آرایه های ادبی در اشعار شفیعی کدکنی در ادبیات فارسی

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 154

فایل این مقاله در 27 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SEDCONF02_674

تاریخ نمایه سازی: 17 شهریور 1403

چکیده مقاله:

در این پژوهش با هدف شناخت جایگاه تکرار در موسیقی درونی شعر این شاعر، به روش توصیفی-تحلیلی به بررسی اشعار وی پرداخته و به این نتیجه رسیده ایم که در رویکرد فرمالیستی شفیعی کدکنی، تکرار اهمیت فراوانی دارد و مهمترین عنصر تکرار شونده در شعر وی، تکرار واگ و سپس تکرار کلمات است. بسامد تکرار مصراع و عبارت نیز در شعر وی قابل ملاحظه است از این رو به این نتیجه می رسیم که این شاعر در ضمن توجه به مفهوم شعر و ایجاد موسیقی مناسب از کوچکترین واحد یعنی واج ها تا بزرگترین واحد یعنی عبارات استفاده کرده و به بهترین نحو با چینش آگاهانه موسیقی را ارتقا داده است. اما بسامد موازنه و ترصیع در شعر وی چندان نیست و از این طریق کمتر طبع آزمایی کرده است.

نویسندگان

سکینه صدری

کارشناسی زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه اراک