بررسی ساخت های گواه نما در گفتمان قرآن کریم از منظر آیخنوالد (۲۰۰۴): مطالعه موردی سوره هود

زبان ابزاری موثر در هدایت انسان محسوب می شود و مخاطب قرآن کریم، کتاب الهی، انسان است. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی ساخت های گواه نمای موجود در آیات سوره مبارکه هود از منظر آیخنوالد (۲۰۰۴) است. این سوره یازدهمین سوره قرآن و حاوی ۱۲۳ آیه است. گواه نمایی ابزاری زبانی برای نشان دادن منبع خبر است که در معنای ثانویه خود برای نشان دادن صدق گفتار نیز مورد استفاده قرار می گیرد. نگارندگان در صددند تا نشان دهند که در این سوره از قرآن چه ساخت های گواه نمایی مورد استفاده قرار گرفته است؟ و کدام یک از ساخت ها نسبت به بقیه از بسامد بیشتری برخوردار است؟ یافته ها نشان داد که با اینکه کلام الهی خود به عنوان سندی معتبر و مستحکم در میان مردم و مسلمانان است، اما در آیات قرآن کریم که به زبان عربی نوشته شده از ابزار زبانی گواه نمایی همچون زمان حال ساده، گذشته ساده و آینده ساده، ساخت گزارشی، و واژه های گواه نما استفاده شده است. نتایج نشان داد که زمان های حال ساده، گذشته ساده، حال استمراری و آینده، ساخت های گزارشی ، ساخت های تاکیدی و ضمایر اشاره دیگر ساخت های گواه نمای مورد استفاده در این سوره هستند و به همین ترتیب از بیشترین تا کمترین میزان مورد استفاده قرار گرفته اند. همچنین، زمان آینده برخلاف ما انسان ها برای خداوند گواه دست اول محسوب می شود، به طور کلی، مشخص شد که ذکر دقیق منبع گزارش در آیات و روایات از حساسیت بالایی برخوردار است و این صراحت و دقت در پذیرش و دریافت مطلب توسط مخاطب تاثیر بسزایی می تواند داشته باشد.

کلیدواژه ها:

گواه نمایی ، ساخت های گواه نما ، قرآن کریم ، سوره هود