رشد کیفی فضای شهری به منظور ارتقاء تعاملات اجتماعی(نمونه موردی خیابان احمد آباد مشهد)

فضای شهری ترکیبی ست از روابط اجتماعی در کالبدی از شهر که در بستری معنایی، پاسخگوی نیازهای شهروندان یک شهر است. این محیط ،مکانی است برای جریان یافتن زندگی اجتماعی افراد و بسترساز تعاملات اجتماعی شهروندان یک شهر است. اما آنچه هم اکنون در شهرها قابل مشاهده است دیگر هیچ شباهتی به معنای واقعی فضای شهری ندارد و رفته رفته از بعد معنایی و اجتماعی آن کاسته شده و تنها کالبد از آن باقی مانده است. با توجه به اثرات مهم فضای شهری بر زندگی و رفتار شهروندان و با در نظر گرفتن محتوای اصلی این فضاها که روابط و تعاملات اجتماعی بین شهروندان است، این تحقیق به بررسی شاخص ها و معیارهایی که از دیدگاه اندیشمندان مختلف این حوزه در رابطه با کیفیت فضای شهری با تاکید بر افزایش تعاملات اجتماعی می باشد، پرداخته است. این پژوهش به دنبال آن است که با بررسی و طبقه بندی معیارهای کیفی موثر بر ارتقاء بعد اجتماعی یک فضای شهری، بتواند زمینه ساز رشد و توسعه کیفی این فضاها به عنوان یکی از اصلی ترین اهداف طراحی شهری شود. در پایان مدلی از معیارها و کیفیاتی که از منابع مختلف در باب کیفیت فضای شهری با تکیه بر تعاملات اجتماعی ارائه شده بود و تاثیر آن نیز در نمونه موردی نیز به اثبات رسید، ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

کیفیت ، فضای شهری ، تعاملات اجتماعی ، خیابان احمد آباد مشهد