تربیت پذیری انسان بر اساس فرهنگ ایرانی اسلامی از دیدگاه شهید مطهری

هدف پژوهش حاضر، بررسی تربیت پذیری انسان بر اساس فرهنگ ایرانی-اسلامی از دیدگاه شهید مطهری می باشد. روش پژوهش، تحلیل محتوای کیفی است. در این پژوهش، با رویکرد تحلیل محتوای عرفی به شیوه استقرایی و به طور مستقیم به استخراج مقولات اقدام شده است. تربیت یک ضرورت اجتناب ناپذیر در زندگی اجتماعی انسان است. آدمی برای ادامه حیات انسانی و نیل به کمال لایق خود، ناگزیر است با دیگران بیامیزد و عضو جامعه بشری باشد و در فعالیت های اجتماعی با آنان همکاری نماید. از نظر شهید مطهری، هدف غایی تربیت اسلامی، پرورش انسان مقرب الهی است که شاکله دینی دروجود او به طور کامل شکل بگیرد و رفتارهای دینی ریشه دار از او سربزند. فلسفه خلقت بشر را نیز در همین نکته می توان یافت که خداوند انسان را برای این آفرید که او به وسیله تربیت صحیح، کمال یابد و به سرمنزل مقصود برسد. با علم به این هدف غایی، تربیت اسلامی اهمیت و جایگاه خاصی پیدا می کند. تربیت اسلامی به ایجاد وضعیت مناسبی اطلاق می شود که زمینه را برای بروز و ظهور استعدادهای فطری آدمی فراهم می کند و او را بالنده تر و کمال یافته تر می سازد. هر زمان فرصت و امکان برای فعلیت یافتن استعدادها فراهم می شود، آن زمان قداست و ارزش پیدا می کند. هرچند تربیت در مفهوم کلی مقوله ای با ارزش است تربیت اسلامی به دلیل انتساب به اسلام قداست پیدا می کند. بر این اساس، ورود به عرصه تربیت اسلامی به اصول و قواعد ویژه نیاز دارد.که در پژوهش حاضر شرح داده شده است.

کلیدواژه ها:

تعلیم وتربیت ، تربیت پذیری ، شهید مطهری ، فرهنگ ایرانی-اسلام