تربیت تمامساحتی و زیست فیلسوفانه(فلسفه تربیت تمامساحتی بر اساس دیدگاه های مبتنی بر دانش ریاضی رساله جمهوری افلاطون و اسفار اربعه ملاصدرا)
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 63
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
TAMAMS01_066
تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1403
چکیده مقاله:
تا «چرای زندگی» را ندانیم، بحث از چگونگی زندگی سودی ندارد. اول باید بدانیم که چرا باید زیست، تا بعد بگوییم که چگونه باید زیست. افلاطون در رساله جمهوری به گونه ای فلسفه را تعریف می کند که با داستان زندگی سقراط و زیست فیلسوفانه وی مطابقت دارد. در افلاطون، رسیدن به مرتبه دانش ریاضی جهت رسیدن به کمال نهایی انسان ضرورت دارد؛ اما در صدرا تجرد، ریاضیات است که می تواند انسان را به رشد عقلانی برساند. صدرالمتالهین در اسفار خود، سفری را از خلق به حق ذکر می کند؛ کسی که با سیر و سلوک عقلانی وجودی به حق می رسد و در سفر دوم در حق به حق، به حقیقت اشیا در پرتو نور مطلق دست می یابد و پس از آن باید به خلق برگردد و این اسیران زندانی باورهای خود را در دنیا به سمت حق رهسپار کند. این مقاله بر آن است که با مقایسه بین افلاطون و ملاصدرا در تعریف فلسفه اثبات نماید که تعریف ملاصدرا از فلسفه، همین سفرهای چهارگانه ای است که حقیقت حیات انسانی را تشکیل می دهد، و اگر هر کسی در صنف خود از آن غفلت ورزد، به اهل جمود و توقف نزدیک شده و حیات انسانی را با مخاطره جدی روبرو می سازد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حجت الله لعلی
گروه آموزش ریاضی، دانشگاه فرهنگیان، صندوق پستی۸۸۹۱۴۶۶۵، تهران، ایران