تبیین ضرورت تربیت تمام‎ساحتی در سند تحول بنیادین: ارائه الگوی مفهومی

از اصل همه جانبه نگری در تربیت رسمی و عمومی برداشت می‎شود، تربیت در مدرسه باید به ابعاد مختلف وجودی متربیان توجه نماید. هدف اصلی مقاله حاضر، تعیین ویژگی های تربیت تمام ساحتی در ارتباط با سند تحول بنیادین است. به منظور رسیدن به هدف مذکور از روش پژوهش کیفی، تحلیل مضمونی استفاده شده است. این فرایند در دو مرحله انجام گردید. در مرحله اول، نسبت هرکدام از حوزه های یادگیری(ساحت های شش گانه) با یادگیری های مشترک سایر حوزه ها از سند تحول بنیادین استخراج شده است. در مرحله دوم، مضامین استخراج شده با استفاده از کد گذاری باز مجددا تحلیل شدند تا مولفه های اصلی الگوی مفهومی تربیت تمام ساحتی مشخص شود. نتیجه تحلیل و استنباط نسبت حوزه های یادگیری(ساحت های شش گانه) شش مولفه اصلی: مهارت‎های حل مساله، مهارت های اجتماعی، مهارت‎های فردی، الزامات دینی و اخلاقی، سطوح تفکر قضاوت و تصمیم گیری بوده است. در نتیجه، می توان گفت، یکی از استلزامات اجرای تربیت تمام‎ساحتی توجه به برنامه درسی تلفیقی است. چالش‎ها و موانع برنامه درسی میان رشته‎ای به‎عنوان یک امر مهم در نظام تعلیم‎و‎تربیت باید مورد عنایت دست‎اندرکاران نظام آموزش وپرورش قرار گیرد؛ چراکه برنامه درسی موضوعات مجزا دیگر پاسخگوی نیازهای قرن ۲۱ نخواهد بود.

کلیدواژه ها:

تربیت تمام‎ساحتی ، سند تحول بنیادین ، برنامه درسی تلفیقی ، یکپارچگی فردی