موانع اصلی اجرای عدالت در حکومت علوی از دیدگاه نهج البلاغه

در قرآن از توحید گرفته تا معاد و از نبوت گرفته تا امامت و زعامت و از آرمان های فردی گرفته تا هدف های اجتماعی، همه بر محور عدل استوار شده است. (آثار شهید مطهری جلد ۱، ص ۶۱) در یک :سخن تنها واژه ای که بیانگر نوع ربوبیت و حاکمیت و خالقیت و ولایت خدای هستی بر مجموعه هستی می باشد عدل است. نهج البلاغه بارها روی مسئله عدالت و اجرای آن در جامعه تاکید کرده و رفتار سیاسی و تلاش های آن حضرت برای اجرای عدالت در جامعه، نشان از اهمیت این امر در حاکمیت سیاسی اسلام دارد. در کنار تلاش ها و زحمات سازنده حضرت علی (ع) برای اجرایی کردن عدالت در جامعه، تاریخ نشان داد این اندیشه والا و بالنده علوی در جامعه با موانعی روبه رو است و جریانی سعی دارد تا مانع اجرای عدالت در جامعه شود. این مقاله به روش توصیفی تحلیلی با بررسی بیانات امام علی(ع) در پاسخ به مانع اساسی اجرای عدالت در حکومت علوی، خودبرتربینی و خوداستکباری را علت اصلی مانعیت اجرای عدالت در جامعه می داند. مقاله سعی دارد این مانع را در سه حوزه فردی، اجتماعی و اقتصادی بازشناسیکند.

کلیدواژه ها:

نهج البلاغه ، موانع اجرای عدالت ، خود استکباری ، خودبرتربینی هستی بخش