تحلیل خطاهای تشخیصی در حوزه پزشکی با نگاهی به پرونده های ارجاع شده به سازمان نظام پزشکی شهرستان یزد

زمینه و هدف: تشخیص صحیح بیماری، در زندگی و سلامت بیماران تاثیر به سزایی دارد و احتمال بهبودی آنان را افزایش می دهد. از اساسی ترین مراحل مراقبت های پزشکی محسوب می شود. خطاهای تشخیصی در حوزه پزشکی به اشتباهاتی اشاره دارد که در روند شناسایی، تفسیر یا تصمیمات پزشکی رخ می دهد و منجر به تشخیص یا درمان نادرست می شود. خطاهای تشخیصی پیامدهای پزشکی، حقوقی و اقتصادی قابل توجهی دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اینگونه خطاها در مرحله تشخیص و درمان است. مواد و روش ها: این تحقیق از نوع نظری بوده، روش تحقیق به صورت توصیفی و تحلیلی می باشد ابزار جمع آوری اطلاعات از منابع شواهد پایگاه های اطلاعاتی، Web of Science, PubMed, Google Scolarو تجزیه و تحلیل آرای کمیسیون نظام پزشکی استان یزد و تحقیقات علمی و نظرات افراد پیشرو در این حوزه و راهنمای درک ماهیت است. ملاحظات اخلاقی: در تمام ماحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانت داری رعایت شده است. یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از این است که خطاهای تشخیصی شامل عدم تشخیص، تشخیص اشتباه و تاخیر در اشتباه است. عدم اخذ تاریخچه بالینی و عدم مصاحبه با بیمار، خطاهای مربوط به تست های تشخیصی، تجربه ناگافی پزشک و برخی از ویژگی های شخصیتی پزشک نظیر تکبر، عدم مشورت با متخصصین دیگر، اطلاعات ناقص یا نادرست بیمار با تاخیر وی در مراجعه به پژشک در بروز خطاهای تشخیصی تاثیرگذار است. نتیجه گیری: بررسی ها نشان می دهد از دیدگاه سازمان نظام پزشکی استان یزد، هرگونه خطای تشخیصی اگر باعت از دست دادن فرصت طلایی درمان یا تسریع در روند پیشرفت بیماری یا مرگ بیمار شود، به عنوان خطا شناخته می شود اما اگر خطای رخ داده، تاثیری در روند بهبودی بیمار نداشته باشد، می تواند از احراز مسئولیت کیفری پزشک جلوگیری کند.

کلیدواژه ها:

خطاهای تشخیصی ، عدم تشخیص ، تشخیص اشتباه ، تاخیر در درمان ، سازمان نظام پزشکی