تحلیل واژه «هوایی» در موسیقی سنتی و مازندرانی

موسیقی نوعی هنر بیان احساسات هست که ساز ههای اصلی آن صدا و سکوت است.با رویکرد جغرافیایی در تمام دنیاهر خطه و منطقه ای موسیقی مخصوص به آن منطقه دارد که با شرایط اقلیمی و خلق و خوی مردم آن منطقه سازگاراست. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از ابزار مطالعاتی کتابخانه ای واژه ی عامیانه و محلی «هوایی» را در موسیقی فولکلور مازندرانی بررسی خواهد کرد . لازم و ضروری است که سازه های و اصطلاحات گوناگون موسیقی و آهنگ های فولکلور با نگاهی منطقه ای و خطه ای معرفی شده و کاربرد و جایگاه آنها با مطالعه ی موردی،بررسی شود. یافته های پژوهش نشان می دهد که در زبان مازندرانی شعر یا نظم هوایی در لحظه سخن گفتن رادربرمی گیرد که از در آن از دقت و ظرافت در سخن و انتخاب کلمات و واژه ها کاسته می شود. به طور کلی بار مفهومیسخن کم است. نمیتوان آن را تحلیل و بررسی کرد زیرا برخاسته از هوا است. هوایی همه ی عناصر شعری را دربردارد

کلیدواژه ها:

هوایی ، موسیقی مازندرانی ، موسیقی سنتی ، ردیف