رابطه ی بین صدا و حرکت در ورزش

با شروع تقریبا از آغاز هزاره جدید، مجموعه ای از مطالعات نشان داد که اطلاعات شنیداری ناشی از حرکت بیولوژیکی می تواند به طور قابل توجهی بر فرآیندهای رفتاری، شناختی و عصبی فیزیولوژیکی درگیر در درک و اجرای حرکات پیچیده تاثیر بگذارد. به طور خاص ، استفاده مناسب از صداهای ناشی از حرکت خود باعث بهبود در اجرای خود حرکت می شود. اگر حرکت از یک سو راهی برای انطباق دنیای بیرون با یک هدف درونی باشد، از سوی دیگر، محیط می تواند با نیاز به یک سازگاری اساسی در رابطه با پارامترهای بیرونی، تاثیر قابل توجهی بر نحوه انجام عمل حرکتی داشته باشد.; در نتیجه درک دقیق دنیای بیرون برای اجرای مناسب هر حرکتی مورد نیاز است. یکی از روش هایی که برای افزایش عملکرد ورزشی از طریق صدا استفاده می شود، صداسازی حرکت است، یعنی تبدیل داده های حرکتی به سیگنال های صوتی. با استفاده از سونفیکیشن یا همان صدا سازی، می توان بازخورد ورزشکاران را در مورد حرکات خود، از جمله هنگام انجام حرکاتی که به طور طبیعی هیچ صدایی قابل شنیدن تولید نمی کند، ارائه کرد. صداهای حرکتی طبیعی حاوی اطلاعات شنیداری غنی هستند که مطابقت فیزیکی مستقیم با رویداد(های) مرجع خود دارند، و اطلاعات مهمی را ارائه می دهند که ممکن است برای اطلاع رسانی یا تقویت بازخورد درونی کار مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

صدا ، حرکت ، ورزش