تدوین مدل علی بهزیستی روانشناختی مبتنی بر تاب آوری با میانجی گری مهارت های ارتباطی بین فردی

هدف اصلی پژوهش حاضر، تعیین برازش مدل علی بهزیستی روانشناختی مبتنی بر تاب آوری و ابراز وجود با میانجی گری مهارت های بین فردی و ذهن آگاهی است. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان مقاطع مختلف رشته روانشناسی واحدهای تهران شمال و تهران شرق دانشگاه آزاد شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بودند که به روش نمونه گیری تصادفی نمونه ای به تعداد ۴۹۵ نفر از دانشجویان انتخاب شدند. از پرسشنامه های ۱۸ سوالی استاندارد بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۸۹)، ۲۵ سوالی تاب آوری کونور و دیویدسون (۲۰۰۵)(CD-RIS) و ۱۵ سوالی مهارت های ارتباطی بین فردی ماتسون(۱۹۸۳) استفاده شد. فرضیه های پژوهش با روش معادلات ساختاری و تحلیل مسیر با نرم افزارPLS تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد تاب آوری با ضریب تاثیر (۴۹۷/۰) بر بهزیستی روان شناختی تاثیر معنادار و مستقیم دارد. همچنین، تاب آوری با میانجی گری مهارت های بین فردی بر بهزیستی روان شناختی تاثیر غیرمستقیم دارد(Pتاب آوری به ارتقای بهزیستی روانشناختی دانشجویان منجر می شود، لذا دانشگاه ها باید بر روی توسعه تاب آوری و مهارت های بین فردی بیشتر فعالیت کنند.

کلیدواژه ها:

بهزیستی روان شناختی ، تاب آوری ، مهارت های ارتباطی