بررسی خصوصیات فنوتیپی و ژنوتیپی پروفایل های مقاومت آمینوگلیکوزیدها و انواع SCCmec در ایزوله های استافیلوکوک کواگولاز منفی در بیمارستان های شاهرود
محل انتشار: فصلنامه دانش و تندرستی، دوره: 19، شماره: 2
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: انگلیسی
مشاهده: 123
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JKH-19-2_007
تاریخ نمایه سازی: 10 شهریور 1403
چکیده مقاله:
مقدمه: استافیلوکوک های کواگولاز منفی از جمله پاتوژن های فرصت طلب مهمی هستند که مسئول عفونت های جدی بیمارستانی و مراکز درمانی محسوب می شوند. این مطالعه به منظور بررسی شیوع و توزیع ژن های مقاومت به آمینوگلیکوزیدهای کدکننده آنزیم های اصلاح کننده آمینوگلیکوزیدها (AMEs) و بررسی همزمان کاست SCCmec در CoNS جدا شده از بیماران و کادر درمان انجام شد.مواد و روش ها: در مجموع ۱۳۰ ایزوله شامل ۸۰ ایزوله بالینی و ۵۰ ایزوله کادر درمان (Health Care Workers) جمع آوری شد. همچنین از نظر حساسیت به آمینوگلیکوزیدهای شایع در درمان از جمله جنتامیسین، توبرامایسین و آمیکاسین با استفاده از دیسک دیفیوژن مورد بررسی قرار گرفتند ژن های AME و کاست SCCmec با استفاده از روش Multiplex PCR شناسایی شدند.نتایج: میزان مقاومت به جنتامیسین، توبرامایسین و آمیکاسین به ترتیب ۵/۶۷، ۳/۵۶ و ۴۰ درصد بود. علاوه بر این، مقاومت به جنتامیسین هم در بیماران و هم در ایزوله های کادر درمان غالب بود. همچنین، aac(۶`)-aph(۲”)-Ia شایع ترین ژن (۳/۵۶%) و پس از آن ژن ant(۴`)-Ia (۱۸/۸%) بود. انواع SCCmec I، II، III، IV و V به ترتیب در ۵/۶۲، ۶/۱، ۷/۲۹، ۶/۱ و ۳/۶ درصد مشاهده شد. ترکیب دو نوع (I + III) و (III +V) به ترتیب در ۸/۱۸% و ۷/۴% ایزوله ها و ۹/۲۱% ایزوله ها غیرقابل تایپ بودند.نتیجه گیری: در این مطالعه ظهور سویه های مقاوم به آمینوگلیکوزید در بین ایزوله های بالینی و کادر درمان مشاهده گردید. همچنین SCCmecI فراوان ترین تایپ تشخیص داده شده در مطالعه ما بود که نشان داد در مناطق مختلف تایپ های گوناگونی در بین ایزوله ها وجود دارد.مقدمه: استافیلوکوک های کواگولاز منفی از جمله پاتوژن های فرصت طلب مهمی هستند که مسئول عفونت های جدی بیمارستانی و مراکز درمانی محسوب می شوند. این مطالعه به منظور بررسی شیوع و توزیع ژن های مقاومت به آمینوگلیکوزیدهای کدکننده آنزیم های اصلاح کننده آمینوگلیکوزیدها (AMEs) و بررسی همزمان کاست SCCmec در CoNS جدا شده از بیماران و کادر درمان انجام شد. مواد و روش ها: در مجموع ۱۳۰ ایزوله شامل ۸۰ ایزوله بالینی و ۵۰ ایزوله کادر درمان (Health Care Workers) جمع آوری شد. همچنین از نظر حساسیت به آمینوگلیکوزیدهای شایع در درمان از جمله جنتامیسین، توبرامایسین و آمیکاسین با استفاده از دیسک دیفیوژن مورد بررسی قرار گرفتند ژن های AME و کاست SCCmec با استفاده از روش Multiplex PCR شناسایی شدند. نتایج: میزان مقاومت به جنتامیسین، توبرامایسین و آمیکاسین به ترتیب ۵/۶۷، ۳/۵۶ و ۴۰ درصد بود. علاوه بر این، مقاومت به جنتامیسین هم در بیماران و هم در ایزوله های کادر درمان غالب بود. همچنین، aac(۶`)-aph(۲”)-Ia شایع ترین ژن (۳/۵۶%) و پس از آن ژن ant(۴`)-Ia (۱۸/۸%) بود. انواع SCCmec I، II، III، IV و V به ترتیب در ۵/۶۲، ۶/۱، ۷/۲۹، ۶/۱ و ۳/۶ درصد مشاهده شد. ترکیب دو نوع (I + III) و (III +V) به ترتیب در ۸/۱۸% و ۷/۴% ایزوله ها و ۹/۲۱% ایزوله ها غیرقابل تایپ بودند. نتیجه گیری: در این مطالعه ظهور سویه های مقاوم به آمینوگلیکوزید در بین ایزوله های بالینی و کادر درمان مشاهده گردید. همچنین SCCmecI فراوان ترین تایپ تشخیص داده شده در مطالعه ما بود که نشان داد در مناطق مختلف تایپ های گوناگونی در بین ایزوله ها وجود دارد.
کلیدواژه ها:
استافیلوکوکوس کواگولاز منفی ، آمینوگلیکوزیده ، کاست کروموزومی استافیلوکوکی mec ، آنزیم های اصلاح کننده آمینوگلیکوزید ، کادر درمان
نویسندگان
مرجان رشیدان
- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران.
مهدی میرزایی
- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران.
خلیل عزیزیان
- گروه میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران.
محمدعلی نوشک
- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :