بررسی تاثیر معلم در کاهش کمرویی دانش آموزان گوشه گیر دوره ابتدایی

گوشه گیری، کم رویی و انزواطلبی عارضه ای است که باعث می شود کودک و نوجوان از برقرار کردن ارتباط با افراد و محیط خارج دوری کنند. این کودکان و نوجوانان نوعا با تقلیل یافتن علایق ذهنی و عاطفی نسبت به اطرافیان خود از داشتن دوستان نزدیک و صمیمی محروم اند. یکی از مشکلات کودکان در دوران حساس و پراهمیت کودکی که در همان دوران ابتدایی باید مورد توجه قرار گیرد گوشه گیری و دور بودن از اجتماع است، این مشکل به صورت حاد در دوران نوجوانی خود را نشان می دهد. نوجوانی دوره ای است که در آن دانش آموز بیش از هر زمان دیگر نیاز به راهنمایی و مشاوره دارد. نوجوان ضمن مشورت با اولیا و مربیان، دست کم باید بداند که چگونه خود را بهتر بشناسد و از برخوردهای زیان بخش در محیط خانه و مدرسه پپرهیز کند. بدیهی است که خلاقیت و ابتکار فردی معلمان و اولیای خانه با توجه به تفاوت های فردی کودکان و نوجوانان، نقش سازنده ای در امر مشاوره خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

معلم ، کمرویی ، دانش آموزان ، دوره ابتدایی.