تاملی براهمیت و اثرات روانشناسی تربیتی در آموزش و پرورش

روانشناسی تربیتی یکی از گرایش های رشته روانشناسی می باشد و شامل مطالعه نحوه ی یادگیری افراد اعم از روش های مختلف تدریس، فرایندهای آموزشی و وجه تمایز های فردی در امر یادگیری می شود. این شاخه از روانشناسی در دیدگاه های مختلفی اعم از رفتاری، تجربی، شناختی و توسعه روانشناسی تربیتی مورد بررسی و انتقاد قرار گرفته است. در .واقع روانشناسی تربیتی یکی از جدیدترین شاخه های روانشناسی است، به مطالعه چگونگی یادگیری و رشد شخصیت فردی از طریق دیدگاه های متفاوت می پردازد. در این نوع روانشناسی، روش های نوین تدریس و آموزش براساس تفاوت های فردی هر دانش آموز طراحی می شوند. طبق این گرایش از روانشناسی، تجربه های قبلی، تشویق و تنبیه، نحوه تفکر، شناخت احساسات، باورها، انگیزه و روابط اجتماعی روی آموزش و یادگیری دانش آموزان تاثیرگذار است. در واقع معلمان و مربیان بر اساس نظریه ها و دیدگاه های متفاوت روانشناسی تربیتی می توانند همزمان با آموزش و کشف استعدادها به رشد شخصیتی کودکان یا نوجوانان نیز کمک کنند. روانشناسان تربیتی بر روی فناوری های مختلفی که در بحث آموزش استفاده می شود، تمرکز می کنند.اینکه معلمان چطور برنامه تحصیلی را تدوین می کنند، پلن و سرفصل های تدریس در کلاس چگونه تعیین می شود. این علم روانشناسی حول محور موضوعات مربوط به فعالیت های تحصیلی دانش آموزان و نحوه تدریس معلمان می چرخد. به دلیل درهم آمیختگی موضوعات مربوط به روانشناسی، شرع و فلسفه در این شاخه از روانشناسی، اهداف و کاربردهای آن متنوع است که در این پژوهش بر اساس منابع علمی به آن ها اشاره شده است.

کلیدواژه ها:

روانشناسی ، روانشناسی تربیتی ، آموزش و پرورش.