خود تنظیمی در یادگیری متغیری موثر در افزایش عملکرد تحصیلی دانش آموزان

آموزش دانش آموزان در تمام دوره ها به منظور تغییر رفتار، افکار، نگرش ها و مهارت های آنان صورت می گیرد سرانجام به صورت پیشرفت و عملکرد تحصیلی و روابط دوستانه تر، کم تنش تر و قدرت تسلط بر دامنه رفتاری دانش آموزان سنجیده می شود. ازسوی دیگر ازجمله مهم ترین نگرانی های مسئولان، صاحب نظران تعلیم و تربیت و خانواده های دانش آموزان، جهت گیری هدف پیشرفت است. دانش آموزان و تحصیلکردگان یک جامعه موتور محرکه و محرکه اصلی پیشرفت این جامعه هستند و نتایج آن با توجه به پیامدهای پیشرفت هر جامعه و هر جامعه ای بسیار ارزشمند و به هم پیوسته است. یکی از عوامل موثر بر عملکرد تحصیلی مهارت های خود تنظیمی یادگیری است. بر این اساس ، آموزش و پرورش باید در جهت تربیت یادگیرندگانی اقدام کند که مسئولیت یادگیری خود را بپذیرند و قادر باشند به انتخاب های «هوشمندانه» دست بزنند. در این راستا توجه به نقش انگیزش پیشرفت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. طی دو دهه اخیر، متخصصان تعلیم و تربیت به مطالعه عوامل موثر بر یادگیری به ویژه شناخت و انگیزش بیش از پیش توجه کرده اند که یکی از مفاهیم مطرح در تعلیم و تربیت معاصر، یادگیری خود تنظیمی است. خود تنظیمی پیامدهای ارزشمندی در فرایند یادگیری، آموزش و حتی موفقیت در زندگی دارد. سازگاری و موفقیت در جامعه مستلزم آن است که افراد با توسعه خود تنظیمی یا فرایندهای مشابه شناخت و عواطف یا رفتارهای خود را گسترش دهند و تقویت کنند تا با سامان دهی و خودمدیریتی رفتارهایشان بتوانند به اهدافشان برسند.