ارزیابی اثر تنش آللوپاتیک علف های هرز مارتیغالmarianum Gaertn (L.) Silybum) و پنیرک (Malva sylvestris L.) بر گیاه حساس به آللوکمیکال شاهی (Lepidium sativum L.) در جهت کاهش آلودگی محیط زیست

آزمایش هایی به منظور بررسی پاسخ گیاه حساس به آللوکمیکال شاهی به عصاره آبی حاصل از اندام های مختلف علف های هرز مهم نظیر مارتیغال (marianum Silybum) و پنیرک (Malva sylvestris) انجام شد. آزمایش مربوط به هر گیاه به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در سال ۱۴۰۲ به اجرا درآمد. اندام های مختلف علف های هرز در سه سطح ریشه، ساقه و برگ به عنوان فاکتور اول و غلظت های مختلف عصاره حاصل از هر یک از اندام ها در ۵ سطح (۰ (شاهد) ، ۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰درصد) به عنوان فاکتور دوم بود. برای عصاره گیری نمونه ها، پس از جمع آوری و خشک نمودن آن ها، ابتدا ۵ گرم از پودر هر یک از اندام های گیاه (وزنی) با ۱۰۰ میلی لیتر حلال آب مقطر (حجمی) به طور جداگانه عصاره گیری شد. سپس از عصاره بدست آمده از استاک (محلول پایه)، غلظت های مختلف تهیه شد. نتایج نشان داد که درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، ساقه چه، طول گیاهچه، نسبت ریشه چه به ساقه چه، شاخص طولی بنیه بذر، وزن خشک ریشه چه و ساقه چه، وزن خشک گیاهچه و شاخص وزنی بنیه بذر شاهی تحت تاثیر عصاره آبی اندام ها و غلظت های مختلف علف هرز مارتیغال و اثر متقابل آن ها قرار گرفتند. در بین اندام ها، عصاره آبی برگ از بیشترین پتانسیل بازدارندگی بر خصوصیات جوانه زنی شاهی برخوردار بود، به طوری که تفاوت در تاثیر غلظت های مختلف اندام ها وابسته به حد آستانه غلظت آن ها بود. نتایج در مورد اثر عصاره آبی اندام های مختلف علف هرز پنیرک بر خصوصیات جوانه زنی شاهی نیز مشابه علف هرز مارتیغال بود، با این تفاوت که عصاره آبی برگ علف هرز پنیرک در غلظت های مختلف دارای

کلیدواژه ها:

ندام برگ ، پتانسیل بازدارندگی ، خصوصیات جوانه زنی ، عصاره آبی ، غلظت های مختلف ، وزن خشک ریشه چه