The Effectiveness of Mindfulness Based On Stress Reduction on Academic Adjustment and Distress Tolerance in Male Students with Learning Disabilities in Shahrekord City

هدف پژوهش بررسی ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر سازگاری تحصیلی و تحمل پریشانی در دانش آموزان پسر دارای اختلال یادگیری شهرستان شهرکرد بود. روش پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، شامل دانش آموزان پسر دارای اختلال یادگیری که در سال ۱۴۰۳به مرکز اختلال یادگیری شهرکرد مراجعه کرده بودند بود. روش نمونه گیری هدفمند بود به این شکل که تعداد ۳۰ نفر از دانش آموزان پسر دارای اختلال یادگیری انتخاب گردیدند و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه تحمل آشفتگی(DTS) سیمونز و گاهر(۲۰۰۵) و پرسشنامه سازگاری تحصیلی بیکر وسیریک(۱۹۸۴) بود. جلسات ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس کابات زین(۲۰۰۶) برای گروه آزمایش در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه و به صورت یک بار در هفته برگزار شد. گروه کنترل پس از اجرای پیش آزمون در انتظار درمان بعد از پایان دوره ی مداخله، قرار گرفتند و در این دوره تحت هیچ گونه درمانی قرار نگرفتند. بعد از جمع آوری و استخراج داده ها، نمرات شرکت کنندگان با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر سازگاری تحصیلی و تحمل پریشانی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری شهرستان شهرکرد تاثیر معنادار داشته است.(۰۰۰۱/۰P>).

کلیدواژه ها:

Mindfulness Based On Stress Reduction ، Academic Adjustment ، Distress Tolerance ، Male Students with Learning Disabilities ، ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس ، سازگاری تحصیلی ، تحمل پریشانی ، دانش آموزان پسر دارای اختلال یادگیری