توسعه مدل کارت امتیاز دهی متوازن به منظور سنجش عملکرد سیستم مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست (مطالعه موردی: پالایشگاه چهارم مجتمع گاز پارس جنوبی)

تأثیر برنامه ریزی استراتژیک در سازمانهای امروزی بر کسی پوشیده نیست، برنامه ریز استراتژیک را کوششی نظام یافته برای اجرای استراتژی های اصلی سازمان و بکارگیری آن در جهت تحقق مقاصد سازمان می دانند. برنامه ریز استراتژیک اهداف سازمان را با توجه به رسالت آن تعیین و از طریق مطالعات محیطی و فرصتها و تهدیدها و نقاط قوت و ضعف سازمان را شناسایی کرده تا از این طریق هدفهای واقع بینانه تری را تعییین و به اجرا درآورد. بکارگیری برنامه ریزی استراتژیک توسط مدیران می تواند در دراز مدت ثمرات مثبتی برای سازمانها به بار آورد. در این پژوهش حاضر دستاوردهای مطالعات و پژوهش هایی را که به منظور دسترسی به اجرای برنامه ریز استراتژیک جهت تدوین ارکان جهت ساز شرکت مورد مطالعه پالایشگاه چهارم شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی انجام پذیرفته است، عرضه می دارد. بدین ترتیب که پس از مرور اجمالی ادبیات و تبیین چهارچوب علمی تحقیق، یافته های مراحل مختلف پژوهش ارائه می گردد. طی مراحل تحقیق، ابتدا مطالعات گسترده ای بر مبانی نظری انجام و سپس مراحل برنامه ریز استراتژیک بر اساس مدل مبنا شامل: مرحله اول شناخت و تحلیل استراتژیک فاز دوم تدوین ارکان جهت ساز و فاز سوم تدوین استراتژیها و اهداف می باشد و سوم نحوه ارزیابی.