تبیین عوامل ونقش طرحهای محرک توسعه موثر بر آینده بافت ناکارآمد در شهرهای کوچک (مورد مطالعه : شهر کوهسار)

شهرهای کوچک همانند سایر شهرهای کشور با بحرانهای متعدد اقتصادی، اجتماعی ، کالبدی و زیست محیطی مواجه هستند و به دلیل ضعف در مدیریت شهری بویژه در راستای بافت ناکارآمد شهری، آینده توسعه شهری آنها در شرایط نامتعادلی قرار دارد. یکی از مهمترین سیاست های نوین شهری برای حل مسائل و مشکلات شهری محدودههای ناکارآمد رویکرد بازآفرینی پایدار شهری است . در این بین درک درست از طرحهای محرک توسعه به عنوان مداخلات راهبردی بازآفرینی پایدار و شناخت پیشرانهای موثر بر رشد و توسعه شهرهای کوچک ضرورت شناسایی عوامل محرک توسعه بیش از پیش مطرح ساخته است . در این راستا این مقاله کوشیده است با تکیه بر روش تحلیل کنش فضایی نحوه توزیع عوامل و پیشرانهای محرکتوسعه را در شهر کوهسار واقع در شهرستان ساوجبلاغ مورد مطالعه قرار دهد و محرکهای موثر برای ترسیم افق آینده شهر بویژه برای محدودههای ناکارآمد شهر کوهسار را شناسایی نماید. روش تحقیق از نوع توصیفی و تحلیل های کمی و کیفی با تکیه بر نرم افزار GIS و با بهره گیری از تکنیک خودهمبستگی موران انجام شده است و نتایج تحلیل نشان داده است که معیار کالبدی، اجتماعی و زیست محیطی به صورت خوشه ایومعیار اقتصادی به صورت تصادفی و نامتوازن در شهر کوهسار توزیع یافته است . یافته های پژوهش نشان می دهد توجه به ظرفیت وپتانسیل شهر کوهسار، ایجاد ظرفیت نهادی و اجرایی و بکارگیری استراتژی شهرسازی و ارائه تسهیلات ویژه اقتصادی، اجتماعی ، کالبدی و زیست محیطی می تواند در توسعه آینده شهر و حل مسائل و مشکلات بافت ناکارآمد سهم بسزایی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

محرک توسعه ، بازآفرینی پایدار ، بافت ناکارآمد شهری ، شهر آینده ، شهرهای کوچک