سلوک اداری عبدالله قوچانی، کتیبه شناس شهیر ایرانی

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 112

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CLCA03_006

تاریخ نمایه سازی: 4 شهریور 1403

چکیده مقاله:

عبدالله قوچانی فرزند نعمت الله، متولد بیستم امرداد ۱۳۲۷ در بغداد است. وی پس از طی دوره های تحصیلی تا اخذ مدرک کارشناسی از بغداد به موطن اصلی خویش، ایران، مهاجرت کرد و مشغول به کار شد. یک چند به فعالیت در آموزش و پرورش مشغول گشت و دیری نگذشت که به مرکز باستان شناسی پیوست. عشق به تاریخ او را در کتیبه شناسی متبحر ساخت. پس از مدتی به پژوهشگاه میراث فرهنگی منتقل شد و در سال ۱۳۸۴از پژوهشکده زبان و گویش بازنشسته شد. قوچانی ماموریت ها و سفرهای علمی فراوانی را در ایران و خارج از ایران به سرانجام رساند و کتاب ها و مقالات زیادی درباره کتیبه خوانی و کتیبه پژوهشی نوشت و منتشر ساخت. سرانجام در هفدهم امردادماه ۱۳۹۹ در حالی که طرح های پژوهشی مهمی را با موزه های بزرگ جهان در دست انجام داشت بر اثر ابتلا به ویروس کرونا درگذشت. جستار پیش رو با هدف بیان سبک و شیوه کاری عبدالله قوچانی تدوین شده است. در این کار از شیوه کتابخانه ای و میدانی با مراجعه به آثار، مصاحبه با دوستان و بررسی پرونده اداری این پژوهشگر هنر دوران اسلامی استفاده شده است. یکی از فواید این بررسی آن است که بخشی از پیشینه مطالعاتی حوزه کتیبه ها و متون را که توسط این پژوهشگر پرتلاش انجام شده پیش چشم پژوهشگران دیگر قرار می دهد.

نویسندگان

داریوش ذوالفقاری

عضو هیئت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری