نقش تکنیک های بازنمایی حرکت در فرایند یادگیری حرکتی

هدف:ما یک فرضیه نورو فیزیولوژیک برای نقش تصویر سازی حرکتی (mi)ارائه میکنیم و اموزش مشاهده عمل ao در فرایند یادگیری حرکتی . اثرات بازنمایی حرکت در مغز و شبکه های قشر زیر قشری مرتبط با برنامه ریزی اجرا تنظیم و خودکار سازی حرکات واقعی فعالیت عصبی فیزیولوژیکی مشباهی دارد. همراه با تاثیر متغیر های خاص مربوط به فرایند نمایش حرکت این فعالیت عصبی فیزیولوژیکی جز کلیدی فرضیه حاضر است . روش پژ وهشی : با جمع آوری تحقیق و آزمایش روی گروه های مختلف به برداشت هایی رسیدیم که این متغیرهارا میتوان در ۴حوزه فیزیکی شناختی ارزیابی انگیزشی عاطفی و تعدیل متسقیم ظبقه بندی کرد فعالیت عصبی فیزیولوژیکی زیر بنای ایجاد تثبیت بازنمایی های یادمانی از حرکت حرکتی به عنوان پیش نیاز یادگیری حرکتی ممکن است بین ao و mi متفاوت باسد همراه با تغییرات دربازه های شناختی این تفاوت ها ممکن است . یافته ها : طبق داده های بدست آمده بر اساس شواهد موجود ما یک فرضیه فیزیولوژیکی عصبی را فرموله کردیم در مورد نقش بالقوه تکنیک های نمایش حرکت در فرایند یادگیری حرکتی مولفه های این فرضیه ارائه شده است . نتایج : متفاوت در یادگیری حرکتی را توضیح دهد به نظر میرسد که سیستم نورون ایینه ای از طریق اموزش ao کارامد تر از mi عمل مکند و ao از نظر بار شناختی نسبت به mi تقاضای کمتری دارد و ao ممکن است کمتر مستعد تاثیر متغیر های مربوط به نمایش حرکت باشد .