تجزیه و تحلیل موضوعات مدیریت ورزشی در مقاطع تحصیلی دانشگاهی علوم ورزشی در عراق

هدف: هدف از پژوهش حاضر، تدوین الگوی اثربخشی دانشگاهی علوم ورزشی در عراق بر مبنای مدل ارزشهای رقابتی بود. روش پژوهش : جامعه آماری تحقیق ۲۲۱ نفر از روسا، کارمندان متخصص ، ورزشکاران تیم های ملی بزرگسالان و داوران درجه ملی چهار فدراسیون منتخب فوتبال، بسکتبال، وزنه برداری و دو و میدانی بودند، که ۱۸۴ نفر (۸۲%) از آنها به پرسشنامه پاسخ دادند. از پرسشنامه اثربخشی سازمانی عیدی و همکاران (۱۳۹۰) با مقیاس پنج ارزش لیکرت برای تحقیق استفاده شد که روایی صوری و محتوایی آن را ۱۲ نفر از اساتید صاحب نظر دانشگاهی و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ تایید شد ۹۷/۰ = r از نرم افزار لیزرل برای تحلیل عاملی تاییدی و تایید بر ازش مدل و روابط بین عامل ها استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که عامل های نیروی انسانی متخصص (۸۸/۰)، تعامل سازمانی (۸۸/۰) ، بهرهوری (۸۷/۰)، انسجام نیروی کار (۸۴ /۰)، برنامه ریزی (۸۴/۰)، ثبات سازمانی ( ۸۱/۰) ، انعطافپذیری (۷۸/۰) و منابع سازمانی (۷۴/۰ ) بیشترین تاثیر را بر اثربخشی سازمانی داشتند. از طرف دیگر، نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که الگوهای فرایندهای داخلی (تعامل و ثبات سازمانی ) و اهداف عقلایی (برنامه ریزی و بهرهوری ) اصلی ترین الگوهای رویکرد ارزشهای رقابتی و تعیین کنندههای اثربخشی فدراسیونهای منتخب عراق بودند. همچنین ، فدراسیونهای فوتبال، دوومیدانی ، وزنه برداری و بسکتبال به ترتیب بالاترین میانگین اثربخشی سازمانی را داشتند. نتیجه گیری : بر مبنای نتایج تحقیق ، محققان پیشنهاد کردند که برای رسیدن به اثربخشی سازمانی در فدراسیونهای ورزشی باید شاخص های گوناگونی را مورد توجه قرار دهند که مهم ترین آنها به کارگیری و استخدام نیروی انسانی ماهر و متخصص هستند.

کلیدواژه ها:

اثربخشی سازمانی ، مدل ارزشهای رقابتی ، فدراسیونهای ورزشی عراق.