بررسی عوامل موثر بر تمایل کاربران شعب بانک کشاورزی بر پذیرش اینترنت اشیاء از دیدگاه امنیت

زمینه و هدف: با گسترش روزافزون اینترنت و افزایش حسگرها و ابزارهای هوشمند در دسترس، اکنون شاهد شکل نوین استفاده از اینترنت هستیم که با عنوان اینترنت اشیاء IOT شناخته می شود. برنامه های کاربردی اینترنت اشیاء می توانند بین انسان ها، بین انسان ها و اشیاء، بین اشیاء و اشیاء توسعه پیدا کنند. در واقع اینترنت اشیا یک پارادایم جدید است که ایده اولیه آن براساس تعامل مستمر انواع چیزهایی که در اطراف ما هستند ایجاد شده است. این تعامل مستمر باعث به خطر افتادن امنیت اطلاعات و حریم خصوصی افراد گردیده، زیرا سازوکار موثری برای شخصی سازی حریم خصوصی در این پارادایم، پیاده سازی نشده است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیر نگرش و تمایل نسبت به استفاده از ابزارهای دیجیتالی در صنعت بانکداری الکترونیکی می باشد که به آزمون ۵ مولفه اصلی می پردازد، پژوهش حاضر از نظر روش و ماهیت، از جمله تحقیقات علی است، و به لحاظ اجرا پیمایشی و از نظر هدف کاربردی بوده و از مدل TAM برای بررسی ارتباط بین اجزای مدل بهره برده است. روش پیشنهاد شده از دو منبع اصلی ساخته شده: اول مرور ادبیات و دوم از طریق برداشت های حاصل از یک نظرسنجی غیر رسمی و مصاحبه با پنجاه نفر ازکاربرن بانک کشاورزی از طریق پرسشنامه و همچنین مصاحبه با شش نفر از خبرگان. نتایج حاصل از پژوهش گویای این مساله است که بخش بانکی برای نوآوری های اینترنت اشیا و تبدیل سایت های شعب سنتی بانک کشاورزی به محیط های هوشمند آماده است. ماهیت آزمایشی این یافته ها توجیه کافی برای آزمایش اینترنت اشیا برای امنیت فیزیکی بانکی با معرفی یک سیستم حفاظت هوشمند برای مدیریت فرایندهای امنیت را دارد. بررسی مقالات و کمبود مطالعات موجود ما را تشویق می کند تا استفاده از اینترنت اشیا برای امنیت اطلاعات مشتریان بانک را به طور گسترده تری بررسی کنیم.

کلیدواژه ها:

بانک کشاورزی ، پذیرش اینترنت اشیاء ، امنیت ، ابزارهای دیجیتالی ، هوشمند سازی خدمات