شبکه اکولوژیکی شهر تبریز و راهکارهای پیشنهادی برای حفظ و توسعه آن

امروزه افزایش فعالیت های انسانی، باعث بروز اختلال های ساختاری، از جمله تکه تکه شدن سرزمین و اراضی طبیعی شده است. به دنبال آن استفاده از مفاهیم اکولوژی در مقیاس سرزمین برای اعمال سیاست های کاربری اراضی و طراحی، از انزوا به اتصال و از حفاظت سایت به حفاظت شبکه های اکولوژیک توسعه و ارتقا یافته است. بدین ترتیب مفهوم نوپای اکولوژی منظر با در هم آمیختن علوم اکولوژی با الگوهای فضایی چارچوب طراحی و اجرای برنامه ریزی محیطی شد و مفاهیمی همچون طراحی شبکه اکولوژیکی شهرها بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت. در مطالعه حاضر، شبکه اکولوژیک شهر تبریز در مقیاس شهری بررسی شده است. در این راستا ابتدا شناخت وضع موجود شبکه اکولوژیکی شهر تبریز بر اساس مدل موزاییکی صورت گرفته و بدین ترتیب لایه های اکولوژیکی طبیعی و مصنوع آن مورد تجزیه و تحلیل واقع شد. سپس تحلیل شبکه با روی هم گذاری این لایه ها صورت گرفته و در نهایت به درک و تعیین ساختار شبکه و ارائه راهکارهای ارتقای آن در مقیاس شهری انجامید.

کلیدواژه ها:

شبکه اکولوژیک شهری ، اکولوژی منظر ، مدل موزاییکی ، لکه ، دالان ، ماتریس ، شهر تبریز