تحلیل شاخص های فیزیکی- شیمیایی و کیفیت آب آبیاری و شرب منابع آب زیر زمینی استان خراسان جنوبی

آب های زیر زمینی از مهمترین منابع آب شرب شهر ها، روستا ها و فعالیت های کشاورزی و صنعتی محسوب می شوند. آب تهیه شده از این منابع باید از نظر بهداشتی کاملا خالص و مواد محلول و عناصر آن کم باشند. هدف از این مطالعه، بررسی شاخص های فیزیکی-شیمیایی و تناسب کیفیت آب برای آبیاری و شرب بوده است و برای آن از ۴۶ حلقه چاه عمیق پوشش دهنده کل استان خراسان جنوبی در دو زمان (بهار و پاییز ۱۳۸۹) نمونه برداری صورت گرفت. نتایج نشان داد که میزان بعضی از مشخصه ها اختلاف معنی داری با مقادیر استاندارد ملی و جهانی دارد. بر اساس نمودار پایپر، تیپ غالب آب در منطقه Na-SO۴، NaCl، Na-HCO۳ و Mg-HCO۳ برآورد شد. نمودار گیبز نشان داد که آب های زیر زمینی منطقه در محدوده اثر متقابل آب و سنگ قرار دارند. همچنین، نتایج حاصل از تحلیل عاملی نشان داد که بیشترین تاثیر مشخصه ها بر کیفیت آب منطقه در فصل پاییز ناشی از مشخصه های TDS، EC، Cl، SO۴، Na و F و در فصل بهار ناشی از TDS، EC، Cl، SO۴،Na  است. بر اساس طبقه بندی آب برای کشاورزی (نسبت ویلکوکس، EC، Na%، S.A.R، Mg) مشخص شد که کیفیت آب بعضی از چاه ها برای آبیاری مناسب نیست. همچنین، بر اساس طبقه بندی کل جامدات محلول و سختی، کیفیت آب منطقه برای نوشیدن نیز در وضعیت خوب تا نا مناسب قرار دارد.

کلیدواژه ها:

کیفیت فیزیکی-شیمیایی ، آب زیر زمینی ، خراسان جنوبی ، آلودگی