رزماری (Rosemary) :مروری بر کاربردهای موضعی آن

استفاده موضعی یک راه مهم تجویز برای داروهایی است که نیاز به اثر موضعی روی پوست دارند، در نتیجه از جذبسیستمیک و عوارض جانبی آنها جلوگیری می شود .Rosmarinus officinalis L.(.Syn. Salvia rosmarinus Spenn) با نام رزماری شناخته می شود، گیاهی معطر با برگ های سوزنی مانند متعلق به خانواده Lamiaceae است. رزماری دارای خواص درمانی است و در صنایع طب عامیانه، داروسازی وآرایشی و بهداشتی، عمدتا به دلیل خواص آنتی اکسیدانی ی و ضدالتهابی که به وجود اسیدهای کارنوسول/کارنوزیک واورسولیک نسبت داده می شود، استفاده شده است. کاربرد درمانی رزماری برای درمان بیماری های التهابی مورد بررسیقرار گرفته است. با این حال، کاربردهای دیگری مانند التیام زخم و درمان سرطان پوست و مایکوز، در میان سایر مواردمورد مطالعه قرار گرفته است. رزماری علاوه بر مصارف درمانی، کاربردهای بالقوه ای در فرمولاسیون های آرایشی وبهداشتی و درمانی شرایط پاتولوژیک و غیر پاتولوژیک مانند سلولیت، آلویسی، آسیب اشعه ماوراء بنفش و پیری دارد.هدف این بررسی بررسی انتقادی کاربردهای موضعی رزماری موجود در ادبیات است و در عین حال اطلاعات مرتبطیرا برای توسعه فرمول های موضعی ترکیبات فعال زیستی آن ارائه می کند.

کلیدواژه ها:

رزماری ، آنتی اکسیدان ، ضد التهاب ، فلاونوئیدها ، پلی فنول ها ، ترین ها