اسلام و نقش تعالیم دینی در حفاظت محیط زیست

طبیعت و محیط زیست، موهبتی خداوندی است که از مجموعه موجودات، منابع و عوامل و شرایط هماهنگی که در اطراف هر موجود زنده وجود دارد و در ادامه حیات به آن وابسته است. آلودگی محیط زیست بر کیفیت و چرخه طبیعی آثر می گذارد و پیامدهای زیانباری برای زندگی انسان، حیوانات، گیاهان و غیره دارد. در جهان امروز، مسئله آلودگی، یکی از مهمترین و حادترین مشکل تمدن انسانی است و نقش انسان در آلودگی محیط زیست بسیار چشمگیر است. طبیعت. برای بقای نسل بشر آفریده شده است و پیوندی ناگسستنی میان انسان و طبیعت وجود دارد. در اسلام نیز اشارات فراوانی به طبیعت و محیط زیست شده است. در اغلب آیات، اسلام توصیه به مطالعه طبیعت و پندآموزی از آن و استفاده مناسب از منابع طبیعی می کند. آفریننده ای که از همه چیز خبر دارد و با آگاهی آنها را پدید آورده است از ما می خواهد. شکر نعمت ها را با استفاده صحیح از طبیعت انجام دهیم. لذا انسان ها نیز باید در بهره مندی خود از طبیعت و قوانیی الهی حاکم بر آن اندیشه کنند و رفتارها و عملکردهای خود را بگونه ای تنظیم کنند که در عین بهره مندی از آن، هیجگونه آسیبی به نظام طبیعت وارد نسازند. و چنین کاری نیازمند آشنایی بیشتر با اخلاق مصرف بهینه از طبیعت است. بهترین راهکار نیز آن است که از خود صاحب نعمت، روش ها و راهبردهای مصرف را به دست آوریم و این کار با پژوهش در منابع دینی و احادیث و سنت امکان پذیر می باشد.

کلیدواژه ها:

اسلام ، تعالیم دینی ، محیط زیست ، آلودگی ، طبیعت