ظرفیت برد تفرجی،رهیافتی اساسی در توسعه پایدار گردشگری

گردشگری از عوامل اصلی توسعه پایدار در سطوح اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و محیط زیستی است که در سال های اخیر رویکرد گسترده ای به موضوع طبیعت گردی یافته است. به طور ویژه مناطق طبیعی و مقاصد تفرجی برای رشد و توسعه گردشگری ظرفیت معینی دارند و استفاده فراتر از حد ظرفیت آنها، منجر به بروز پیامدهای محیط زیستی و اجتماعی خواهد شد . تعیین اینکه چه میزان استفاده تفرجی از یک منطقه طبیعی (گردشگری) قابل پذیرش است، بر اساس مفهوم ظرفیت برد مشخص میشود . برآورد ظرفیت برد در طول دهه های اخیر همراه با سایر روش های ارزیابی سرزمین به عنوان شیوه ای موثر جهت سنجش مقادیر استفاده از سرزمین در برنامه ریزی شهری و منطقه ای، گردشگری و پارک داری مورد توجه قرار گرفته است . تا کنون روش های مختلفی در خصوص برآورد ظرفیت برد تفرجی ارائه شده است که در همه آنها نمایانه ها و استانداردهای ارزیابی کیفیت منابع محیط زیستی و تجربه بازدید کننده مورد تاکید قرار گرفته است . نسبی بودن این مفهوم، تعدد تعاریف و شاخص ها و الگوهای ارائه شده در رابطه با برآورد ظرفیت برد، از انتقاداتی است که برخی صاحبنظران به اثر بخشی آن در برنامه ریزی توسعه مطرح کرده اند . این پژوهش به توصیف و تحلیل این مفهوم پرداخته است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توسعه پایدار ، ظرفیت برد ، محیط زیست ، استاندارد